SnoopS' hoekje

No puedo creer mis ojos...

Wednesday, November 23, 2005

Wegdromen bij Ane Brun



Adrianne en ik staan op van de klapstoeltjes waar we zo'n 2,5 uur eerder waren neergestreken. De tijd die we op de stoeltjes in Nighttown doorbrachten, hebben we gekeken naar Ane Brun, The Tiny, Mari(e) en het publiek om ons heen. Ik voelde me ineens heel jong...


The Tiny - een vrouw gekleed in pyjama en met een kapsel zoals Björk - speelt liedjes op piano. Bij het eerste nummer krijg ik kippenvel van haar stem, maar dat effect ebt snel weg. De woorden blijven woorden en lijken nooit zinnen te worden, omdat ze na elk woord weer stopt en opnieuw begint. Haar stem is mooi, maar de uitvoering kende nogal wat gebreken. Het hoogtepunt van haar optreden lag al bij liedje 3, die qua opbouw nog het meest aanspreekt. Gelukkig komen we eigenlijk voor iets anders...

Teitur!

De DJ draait Teitur en dit wordt weggedraaid wanneer Ane het podium oploopt. Had dat niet 2 minuten later gekund? Blijkbaar niet, want dit was voor Ane meteen een brug naar Rubber & Soul, dat als duet met Teitur op haar net verschenen album "Duets" staat. Na een aantal liedjes van haar eerste twee albums (Spending Time With Morgan en A Temporary Dive), vertelt Ane over uitdagingen tijdens het touren. Omdat ze al maanden aan het touren is heeft ze uitdagingen nodig. Eén daarvan is liedjes spelen op piano (wat ze even voor de opmerking ook deed) en de andere is nieuwe liedjes spelen. Ze laat ons een nummer horen dat ze afgelopen zondag heeft afgerond. Een prachtig - door Teitur geïnspireerd? - liedje komt uit de boxen. Later op de avond speelt ze nog een nieuw lied, zo'n 3 weken geleden afgerond. Beiden zijn ze erg mooi. Voor de variatie op gitaar krijgen we ook nog een lied op banjo.

Op een gegeven moment zegt Ane dat we nu moeten gaan klappen, dan gaat zij van 't podium af en komt weer terug voor de toegift. Dus het brave, stille publiek klapt en joelt, zodat Ane kan verdwijnen en weer tevoorschijn kan komen. Grappig hoe ze tussen haar serieuze liedjes door toch vrolijk blijft en grapjes maakt. Ze begint haar toegift met Humming One Of Your Songs.





Ook Mari en The Tiny mogen weer het podium betreden. Mari heeft eerder op de avond bij een aantal liedjes achtergrondzang verzorgd en The Tiny mag Across The Bridge, te vinden op Duets, live met Ane spelen. Deze keer moeten de vrouwen een microfoon delen bij een nummer van Ane. Na 3 liedjes toegift verlaten Ane en consorten weer het podium. Terwijl we staan te applaudiseren merkt Adrianne op dat David - de roadie - nog een gitaar staat te stemmen. Hoera! We mogen weer plaatsnemen op onze stoelen voor het allerlaatste liedje van Ane deze avond: Stop! Ook een lied van het laatste album, maar hier in Nighttown speelt ze 'em zonder duetpartner. Deze cover maakt Ane echt tot een eigen liedje, met prachtige uithalen en mooie ingetogen stukjes. Liv Widell, de duetpartner bij dit lied, blijkt toch weinig toe te voegen aan dit lied. De liveversie van Ane solo is veel mooier. Dit is ook meteen een perfecte afsluiter voor deze avond vol dromerige liedjes. Een prettige manier om wakker te worden voor we weer door de donkere Rotterdamse straten moeten...

3 Comments:

  • At 23 November, 2005 20:50 , Blogger Maarten said...

    Je hebt je weer goed vermaakt zo te lezen. Leuk verslag hoor.

     
  • At 24 November, 2005 12:39 , Blogger 4duckie2see said...

    Mooi verhaal, met leuke passende foto's erbij! Die met de twee dames achter een microfoon was toch ook een nieuw liedje? Hoop dat ze snel een echte nieuwe cd gaat opnemen.... En je hebt niet eens geschreven dat je moeite had om wakker te blijven :-) Is voordeel van weekje vrij hebben, dan gaat dat stukken makkelijker!

     
  • At 27 November, 2005 16:02 , Anonymous Anonymous said...

    Had eigenlijk best wel graag naar Ane Brun in de Paradiso gewild.
    Volgende keer beter.
    Leuke recensie. Dat nummer met Teitur is echt verslavend.

     

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home