Always love en dus nie boos zijn hè

Waarschijnlijk m'n laatste concert van 2005. Waarschijnlijk, want soms zit 't leven vol verrassingen. Maar als de verrassingen uitblijven was Nada Surf in de Melkweg op 9 december m'n laatste in een hele serie concerten. En een leuke afsluiter ook nog! Na een pizzahap met Maarten en Tommie Nikki gezocht en gevonden. Tijdens 't wachten in de zaal gezellig gekletst en dat ging tijdens 't voorprogramma gewoon door. Howie Beck was namelijk niet zo boeiend, ja, leuk voor 2 liedjes, misschien thuis, als achtergrondmuziek maar niet als opwarmer voor Nada Surf. Tegen 't eind van z'n optreden kwamen Nada Surf-bandleden 'em helpen. Dat maakte alles meteen een stuk aangenamer. Nadat Howie Beck met z'n fles wijn van 't podium was verdwenen konden we weer verder kletsen.

Na een poosje wachten mochten we Nada Surf aanschouwen. Leuke band met leuke liedjes. Lekker gesprongen met Nikki, Maarten en Tommie. Heb genoten, maar heb ook gemerkt dat Nada Surf toch ergens een beetje buiten m'n straatje valt. Ik vond 't leuk, gezellig, maar niet enorm bijzonder. Toch was het leuk voor een avondje.

En die titel? Vond ik zo grappig... Tijdens Always Love wilde een jongen voor me langs, maar omdat 't al ongelooflijk druk was keek ik 'em boos aan. Toen 'ie eenmaal naast me stond fluisterde ie me in 't oor: Always love... en dus niet boos zijn hè. Toen kon ik alleen nog maar glimlachen :)