Drup, drup, drup

Koffie
De dag na de canopytour zijn we ´s ochtends nog naar een koffieplantage geweest en hadden we door een foutje van het boekingskantoor een privérondleiding (ze waren vergeten te bellen dat we ook meewilden met ´t busje...). Maar dat was eigenlijk wel erg fijn. De jongen -van onze leeftijd ongeveer- vertelde heel veel, we stelden nog veel meer vragen en we zijn zo veel over koffie te weten gekomen. Heb zelfs nog weer een halve kop koffie met bergen suiker (dat wel!) gedronken. En gechocolateerde koffieboontjes gegeten (niet die je in Nederland hebt, maar echte).

De niet-avontuurlijke bus
Na de koffietour konden we nog even lunchen in ´t hostel en zijn we die middag opgehaald met een shuttlebusje voor een reisje naar Liberia. Heel luxe, heel privé en helaas ook heel duur. Maar een gewone bus was er niet. Als we toch lowbudget hadden gewild moesten we eerst naar de snelweg met 1 bus (om 6 uur ´s ochtends), daarna met andere bus die langs de snelweg kwam naar Liberia. Vonden we toch wel een beetje te spannend (en we wilden ´s middags pas weg vanwege die koffietour). Toen we later tijdens een andere rit over de snelweg reden en de bushaltes zagen, bedachten we dat ´t toch wel had gekund. Maar ach, dit was ook wel een keer lekker.

Liberia
In Liberia hadden we een -voor ons doen- luxe hostel met tv (tot zover de luxe). Die was wel erg fijn, want zo spannend was ´t stadje niet ´s avonds. Dus konden we op avondje 1 lekker zappen (helaas weinig gevonden) en na de zware dag in Rincon (zo meer) de hele avond op bed hangen met tv aan en -het moet een keer kunnen- hamburger en friet op bed. De friet was trouwens zo slap en wit als ´t maar kon, maar ´t vrouwtje had haar eettentje ook pas een week. En friet bakken is sowieso niet de sterkste kant van Tico-koks.

Rincon de la vieja
Vanuit Liberia besloten we een dagje naar Rincon de la Vieja te gaan, een park op 30 km afstand van deze stad. Dit park hadden we trouwens ooit geschrapt omdat we naar Panama wilden, maar we hebben ´t er toch nog tussendoor weten te proppen. Gelukkig maar!
Ik denk dat dit een van m´n favorieten is van de vakantie. Eindelijk een park zonder rolstoelvriendelijke paden van 2 meter breed en verhard. Nee, gewoon struikelen tussen alle boomwortels, omhoog en omlaag glijden over de modder in de jungle en van steen naar steen springen (en 2 keer met je voet in ´t water belanden) over de rivier. Zo hoort ´t. Dat voelt als natuur. De waterval waar we toen uitkwamen en waar maar 4 andere mensen waren was ook prachtig.

Maar mijn favoriet kwam helaas pas toen ´t weer regende. Een andere trail door een ander deel van ´t park leidde langs ´waterpots´ (gaten of waterpoeltjes waar water uit spuit of in bubbelt), datzelfde met modder en ook nog enorme wolken stoom van gaten in de grond waar stoom uitkwam. Er was namelijk ook een vulkaan in de buurt (te ver lopen), die voor al deze natuurwonders zorgde. Even was ik weer in Bolivia, want ook al was ´t een heel ander maanlandschap (veel grauwer in Bolivia), het was wel waar ik op gehoopt had. Maar dan nog mooier.

We glibberden en gleden langs al die bezienswaardigheden tot we door een bos moesten en daar elke zoveel stappen bijna uitgleden, de regen nog veel harder naar beneden viel en we ook niet enorm veel tijd meer hadden en dus door moesten lopen om weer op tijd terug te zijn bij de entree van ´t park. Nee, toen toch maar terug. Dus tot zover onze tweede trail door ´t park. Weer glibberend en glijdend terug naar de ingang en terug naar Liberia (waarna we dus luier dan lui zijn gaan doen).

De dag na Rincon zijn we weer gaan bushoppen. Van Liberia naar Nicoya, van Nicoya busstation waar we aankwamen naar busstation waar we moesten vertrekken met nieuwe bus, van Nicoya naar Samara. En daar zijn we nu. Aan het strand. Met veel regen. Alweer.

We doen hier niet veel meer dan liggen, lezen, lopen, de zee in springen en weer liggen en lezen. Of als ´t regent snel onze strandstoel terugzetten en in het hotel op het balkon hangen (in de hangmat) en lezen. Helaas is nu m´n boek uit en ligt er hier weinig leuks, maar daardoor heb ik wel even tijd voor een lekker lange post.

Eten
Gisteren trouwens bij een echte Italiaan gegeten. Voor ´t eerst sinds een paar dagen weer heerlijk gegeten. En alles zonder kaas. Ik krijg weer een beetje hoop voor het eten in Rome in september (daar vreesde ik toch wel een beetje voor).

Zolang ik trouwens gewoon lokaal voedsel blijf eten gaat ´t ook altijd goed hier... rijst, bonen, kip of vis en wat salade. Geen melk en kaas dus! Maar dat komt echt wel m´n strot uit. De kip, rijst en bonen al helemaal. Dus eet ik nu vaak ook vis, maar liever nog gewoon iets anders. Zo lekker koken als aan de Caribische kust kunnen ze hier ook niet helaas. Maar vanavond waarschijnlijk een coconut curry (al is dat vast niet wat je je er nu bij voorstelt, ´t is soms meer een marinade dan saus). Dat klinkt dan iig nog wel goed.

Morgen en later
Zo, weer een enorm berichtje. Nog even snel: morgen gaan we weer een ingewikkelde busreis maken die we met veel gepuzzel en met hulp van de receptioniste van ons hotel hebben uitgevogeld. Om 10u met de bus naar Nicoya. Dan om 12 uur met de bus naar San José. We stappen alleen dan al halverwege uit, bij Puntarenas. En dan de bus om half 5 naar Quepos. En daar blijven we dan slapen. En dan de volgende dag met de bus naar het park Manuel Antonio, onze laatste bezienswaardigheid. En het schijnt een paradijs te zijn daar (met strand en zee), dus ik ben benieuwd of ´t op kan tegen al die andere paradijselijke omgevingen hier (Bocas aan top!).

Misschien vanaf daar of Alajuela nog een berichtje, anders tot in Nederland. Manuel Antonio is namelijk onze laatste stop voor Alajuela (vlakbij ´t vliegveld) voor ik via Atlanta weer naar huis vlieg en vrijdagochtend weer op Schiphol sta.

Ik ga nog even genieten van die laatste paar dagen hier... Chau!

p.s. Voor de musicminded people:

And this is where I go
Just when it rains

(Great Expectations - Elbow)

Echt al een paar dagen in m´n hoofd en vanmiddag weer teruggevonden welk liedje het was: Elbow - Great expectations. Elbow weer een van mijn vakantiebands. Vorige vakantie ook al. Maarja, is dan ook erg mooi.