Wandeling door Madrid-Zuid

Madrid is een geschikte stad om gewoon op een punt de deur uit te stappen en een eind te gaan wandelen om dan via een andere kant weer terug bij diezelfde deur te komen. Vandaag heb ik een eind gelopen (2,5 uur inclusief in parkjes zitten en rondkijken) vanaf het hostel naar het zuiden van Madrid en weer terug. Onderweg heb ik een boel huizen, gebouwen, parkjes, straatjes, pleintjes en vooral veel mensen gezien. M'n mensen-fotografeer-angst (ben altijd bang dat ze boos worden als je 't niet vraagt en als je 't wel vraagt dan krijg je nooit spontane foto's) overwonnen en vooral veel foto's van mensen gemaakt. Op allerlei manieren (zoals je ziet links bij de mensen die naar een dressuur op Plaza Mayor staan te kijken) en ik kreeg één keer een reactie en dat was een grapje van een oude man of hij zo knap was dat hij op een foto van mij mocht. Hieronder een impressie van wat ik gezien heb vandaag...



Het waaide op Plaza Mayor


















Een jongen met een fiets, dat het een bmx is maakt niet uit, dat moet vastgelegd worden. In de afgelopen dagen heb ik denk ik zo'n 10 fietsen gezien.























Je hoeft de wereld niet altijd in kleur te bekijken...


















In Spanje moeten mensen natuurlijk ook de was ophangen...


















Nog weinig standaardtoeristenplaatjes en de volgende gaat daar weinig aan veranderen... In Madrid wordt alles volgeplakt met posters, oproepjes voor werk of huizen/kamers...


















In een parkje in 't zuiden van Madrid...
































































Reina Sofía van buiten


















Voor station Atocha (ja, die van de aanslagen) is het een grote bouwput. Eigenlijk is de halve stad een bouwput, naar het schijnt vanwege de wens om de Olympische Spelen binnen te halen. In het station zie je er weinig meer van overigens...








































M'n laatste stop onderweg was een pleintje vlakbij Plaza Mayor, waar een actiegroep iets organiseerde en een boel kinderen in een speeltuintje speelden. Kortom: een mooie plek om foto's te maken. Die van de actiegroep waren minder boeiend, maar die van de kinderen en dit standbeeld vond ik dan wel weer leuk.





































































Ik heb ook een boel foto's gemaakt van deuren, balkonnetjes en balkondeuren, want foto's daarvan zorgen ervoor dat ik meteen in een andere wereld verdwijn. Het is mysterieus, oud en doet aan warme landen met idyllische huizen denken. Van die foto's maak ik nog wel een keer een serietje.