Vijf

Vijf hele maanden in Spanje. Ok, niet in Madrid, want ik vertoefde ook in andere Spaanse steden, maar het land ben ik niet uitgeweest... zelfs niet naar Portugal, Marokko of Gibraltar. Ik wist dat ik aan zo'n periode begon, maar toch is het nog heel wat om em ook te voltooien. Om niet in de tussentijd toch 'even' naar huis te gaan. Geen dramatische heimweegevoelens, al zal ik -denk ik nu- niet snel voor langere tijd weer in het buitenland gaan wonen. Ik geloof niet dat ik graag zo'n baan heb voor een paar jaar in een ander land. Ook al kan je dan natuurlijk wel iets vaker naar huis, omdat je meer geld hebt en ook langer wegblijft. Maar nee. Vijf maanden is prima. Vijf maanden en 3 dagen om precies te zijn. Ik had nog totaal geen zin om naar huis te gaan, maar nu ik m'n koffer aan het inpakken ben (of beter: alles aan 't uitladen en opvouwen om het zo weer in te pakken) vind ik het wel ok. Ik begin er langzaam klaar voor te worden. Niet alleen in letterlijke zin, maar ook geestelijk. Die ene keer meer of minder Retiro maakt niet meer uit, bijvoorbeeld. Wat natuurlijk ook zo is. En zo geldt het eigenlijk ook voor de tapas, maar die ga ik vanavond nog wel een keertje eten als afscheid.

Dan mag je naar huis
Naar huis
Je mag naar huis
Naar huis
Ik wil naar huis
Naar huis
Ik wil naar huis
Naar huis
(nouja, een beetje dan)

Acda en de Munnik - Naar huis