Lucky (3 keer...)
Lucky. Met dat woord in een gedichtje won ik een paar weken terug een prijsvraag. En later was ik weer lucky en weer... 't houdt niet op met het concertgeluk in huize M. Drie keer op rij mogen genieten van bijzondere optredens. En ik hoop niet dat dit meteen al 't concertgeluk was voor 2008 ;-)
Jason Mraz die aardbeien en bosbessen uitdeelt in de Wisseloordstudio's. Een handtekening op de vinylsingle, het uitgebreid bestuderen van z'n eigen (Japanse) cd en een geklets samen over of het concert nu in 'june or july' of 'july or june' is... wij hadden in iedergeval plezier.
Z'n optreden, daar ging het om natuurlijk. Een halve nieuwe cd kwam voorbij, maar ook wat oudjes zoals Plane en Clockwise. Mooie akoestische versies met lange uithalen, alles zuiver... Het was een pracht van een avond! En toen Jason ook echt de zaal had verlaten (dat duurde nog zeker een half uur na 't optreden), genoten wij na met de opnames die werden afgespeeld door de knopjesdraaiers... alles werd gemasterd en op cd gezet. Ik hoop ook dat die muziek nog ooit in mijn cdkastje beland... want het was echt een topoptreden dat ik niet snel weer zal meemaken van deze lieve gek uit San Diego!
De tweede keer dat ik geluksvogel was, was in Eindhoven bij Cross Linx. De kaartjes vond ik te duur, dus gaan we naar Teitur in W2, maar 3voor12 was ontzettend aardig voor me... en zo kwam ik dus in Eindhoven terecht.
We waren voorbereid op een vreemde combinatie met barokorkest die geen succes zou zijn. 't Viel eigenlijk wel mee, vond 't wel aardig. Maar Teitur kwam pas echt tot z'n recht voor 40 man in een opslagruimte ergens achter gesloten deuren tegenover z'n eigen kleedkamer. Samen met Nico Muhly en een violiste speelde hij vier nummers... Genieten! En een mooi duo ook samen, Teitur & Nico.
Eels was trouwens ook ontzettend goed! Van heel stil tot rockend, het concert werd goed opgebouwd. De stemming raakte er echt steeds meer in tot een soort climax bestaande uit grapjes, het wisselen van drums tussen E en The Chet en de bekendere Eels-nummers.
Zondagmiddag was de derde, dubbelgelukstreffer. Ik mocht al mee met een vriendin naar Ane Brun in de Amstelkerk. Maar toen won ik zelf ook nog via een andere prijsvraag. Soms kan 't ook allemaal wel een beetje veel van 't goede zijn (net zoals een vriendin & ik allebei wonnen bij de Jason Mraz-prijsvraag). Een soort alternatieve cd-presentatie was het, met een stel nieuwe nummers en als afsluiter één ouder nummer. Er zaten een paar liedjes tussen met hele mooie teksten en bij sommige nummers vond ik de melodie weer heel sterk. Zoveel Ane Brun luister ik niet en ik heb 't zelfs een poosje als slaapcd gebruikt toen ik een hele slechte slaper was (bij liedje 5 was ik meestal ingedommeld). Maar áls ik er dan weer een keer naar luister, merk ik weer dat 't bijzondere muziek is die je raakt. Geen muziek om blij of vrolijk van te worden zoals bij Jason Mraz, geen opzwepende, cynische teksten zoals Eels, maar muziek die je raakt door de 'gevoelige' teksten en de snik in haar stem. Ook dit was een mooi optreden!
Jason Mraz die aardbeien en bosbessen uitdeelt in de Wisseloordstudio's. Een handtekening op de vinylsingle, het uitgebreid bestuderen van z'n eigen (Japanse) cd en een geklets samen over of het concert nu in 'june or july' of 'july or june' is... wij hadden in iedergeval plezier.
Z'n optreden, daar ging het om natuurlijk. Een halve nieuwe cd kwam voorbij, maar ook wat oudjes zoals Plane en Clockwise. Mooie akoestische versies met lange uithalen, alles zuiver... Het was een pracht van een avond! En toen Jason ook echt de zaal had verlaten (dat duurde nog zeker een half uur na 't optreden), genoten wij na met de opnames die werden afgespeeld door de knopjesdraaiers... alles werd gemasterd en op cd gezet. Ik hoop ook dat die muziek nog ooit in mijn cdkastje beland... want het was echt een topoptreden dat ik niet snel weer zal meemaken van deze lieve gek uit San Diego!
De tweede keer dat ik geluksvogel was, was in Eindhoven bij Cross Linx. De kaartjes vond ik te duur, dus gaan we naar Teitur in W2, maar 3voor12 was ontzettend aardig voor me... en zo kwam ik dus in Eindhoven terecht.
We waren voorbereid op een vreemde combinatie met barokorkest die geen succes zou zijn. 't Viel eigenlijk wel mee, vond 't wel aardig. Maar Teitur kwam pas echt tot z'n recht voor 40 man in een opslagruimte ergens achter gesloten deuren tegenover z'n eigen kleedkamer. Samen met Nico Muhly en een violiste speelde hij vier nummers... Genieten! En een mooi duo ook samen, Teitur & Nico.
Eels was trouwens ook ontzettend goed! Van heel stil tot rockend, het concert werd goed opgebouwd. De stemming raakte er echt steeds meer in tot een soort climax bestaande uit grapjes, het wisselen van drums tussen E en The Chet en de bekendere Eels-nummers.
Zondagmiddag was de derde, dubbelgelukstreffer. Ik mocht al mee met een vriendin naar Ane Brun in de Amstelkerk. Maar toen won ik zelf ook nog via een andere prijsvraag. Soms kan 't ook allemaal wel een beetje veel van 't goede zijn (net zoals een vriendin & ik allebei wonnen bij de Jason Mraz-prijsvraag). Een soort alternatieve cd-presentatie was het, met een stel nieuwe nummers en als afsluiter één ouder nummer. Er zaten een paar liedjes tussen met hele mooie teksten en bij sommige nummers vond ik de melodie weer heel sterk. Zoveel Ane Brun luister ik niet en ik heb 't zelfs een poosje als slaapcd gebruikt toen ik een hele slechte slaper was (bij liedje 5 was ik meestal ingedommeld). Maar áls ik er dan weer een keer naar luister, merk ik weer dat 't bijzondere muziek is die je raakt. Geen muziek om blij of vrolijk van te worden zoals bij Jason Mraz, geen opzwepende, cynische teksten zoals Eels, maar muziek die je raakt door de 'gevoelige' teksten en de snik in haar stem. Ook dit was een mooi optreden!
Labels: Ane Brun, concerten, Eels, Jason Mraz, Teitur
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home