Knikker uit m'n knie

Er zat een knikker in m'n knie en die is er nu weer uit! Gisteren heb ik met een ruggeprik alles toch live kunnen volgen op een tv-schermpje, wat de arts in m'n knie deed/bekeek. Ik weet dus nu ook hoe m'n knieschijf, meniscus en kniebanden eruit zien. En die knikker hè? Hij liet zich maar niet grijpen, tot ie er uiteindelijk toch uitmoest. Ik durfde alleen niet te vragen of ik em mee naar huis mocht nemen... dus ik heb em niet. Jammerjammer! Gelukkig zit er nog een tweede knikker in, die er niet uitwilde. Mocht die nog ooit loslaten (hij zit vast) of alsnog in de weg zitten en eruit moeten, dan zal ik vragen of ik die wel mag hebben. Verder ging de operatie wel goed, het bijkomen redelijk en nu ben ik bedhangkampioen.


Bedhangkampioen (nee, dan ben je niet op je charmantst, gelukkig ook niet op m'n scherpst). Eigenlijk is dat nog best vermoeiend, dat bedhangen. Als je 'zit' krijg je last van je rug, maar kun je wel typen (lees: msnen en aan een werkstuk werken) en als je dan ligt, kun je slapen en tv kijken. Maar dat wordt je ook nog wel es beu. Aangezien ik het nog wel een paar dagen moet volhouden, ga ik toch m'n best doen 't aangenaam te maken. Morgenavond komen twee vriendinnen langs, dat gaat helemaal goed komen dus met die gezelligheid!

Vanochtend werd duidelijk wat voor bloedbad de operatie moet zijn geweest. M'n drukverband (heel wat laagjes dik) was toch wel vrij rood. En de pleisters eronder waren niet wit meer, maar helemaal rood. Maargoed, die zijn nu weg en m'n knie is meteen een stuk dunner. Tenminste, hij lijkt een stuk dunner. Nu moet ie dat nog worden, want al het vocht wat er tijdens de operatie in is gegaan (zodat ze er beter in konden kijken) moet nu uit zichzelf weer wegtrekken. En daarvoor moet ik veel plat liggen... vandaar die bedhangkampioen ;)

Nog even ter illustratie:

Met drukverband (dinsdag)














Zonder drukverband (woensdagmiddag)