Geen tango meer

Val de dwazen bij
In hun hang naar liefde
Drink niet met me op
Maar masseer mijn ziel
[...]

Maar geen tango die ik zing
Brengt ons bij elkaar

(Blof - Geen Tango)

Geen tango meer. De wreedheid van de vakantieliefde. De verplichte vlucht naar onze huizen dreef ons uit elkaar. Het lied is treuriger dan de Cordobaanse waarheid, maar ik vond er wel iets toepasselijks in.

Een van de mooie momenten in Cordoba was dat we tijdens een nachtelijke stadswandeling ineens tien dansende stelletjes vonden op hét plein van Córdoba (om 3 uur ´s nachts). Druk bezig met de tango dansen. Op een verder volkomen leeg en verlaten plein. Met hun shirtjes en truitjes aan in de ijzige kou. Naast een oude auto met een paar speakers met de strakke tangoklanken. Een fantastisch gezicht. Dit is Argentinie. We hebben toen zelf ook even een soort tango-achtig rondje gedraaid.

De herinneringen blijven in iedergeval wel. En wie weet... ga ik nog ooit naar Australie ofzo ;-).