SnoopS' hoekje

No puedo creer mis ojos...

Tuesday, June 12, 2007

Documentaire

Een paar weken geleden leverde ik een synopsis in voor een documentaire over de Voorleesexpress. De andere groepsleden van het vak videopracticum schreven ook allemaal een synopsis of script. Na feedback van de docent moesten we bedenken welke we uit zouden voeren. Ik kwam later bij het overleg en toen was er al besloten dat mijn idee uitgevoerd zou moeten worden. De Voorleesexpress werd dus gepresenteerd als pitch in de werkgroep. De andere groepen waren erg enthousiast over het project en over onze documentaire. Dus we konden beginnen...

Ik heb alleen nog niet verteld waar het eigenlijk over gaat... De Voorleesexpress is een project van Soda producties waarbij studentes als vrijwilliger voorlezen bij allochtone gezinnen. De kinderen waar ze voor voorlezen hebben vaak een taalachterstand en het (voor)lezen kan erbij helpen om dit te verbeteren. Daarnaast heeft het als doel het opwekken van interesse voor het lezen. Een project met goede intenties dus. En wij als nobele documentairemakers (haha, dat moet nog maar blijken of we ons wel documentairemakers mogen noemen ;) gaan proberen dit mooi in beeld te brengen. De studente die haar boeken uitzoekt in de bieb en vertelt over waarom ze aan het project mee is gaan doen, het gezin waarbij de moeder vertelt over de cultuurverschillen, de taalachterstand en waarom ze zich heeft opgegeven en Sodaproducties die vertellen hoe ze op het idee zijn gekomen en of het nog lang zal blijven bestaan. Ondertussen wat mooie beelden van de kinderen (van 2 en 7), de studente (Anna) die voorleest/speelt/eet/boeken uitzoekt en de moeder aan het koken en eten. En het voorlezen zelf natuurlijk!

Dat was allemaal voor vandaag. Vandaag waren we op bezoek in de bieb met Anna en bij de familie thuis. In de bieb hebben we mooie shots gemaakt, met een boeiende kleurrijke boekenachtergrond en leuke antwoorden van Anna. Bij de familie thuis was het soms een beetje warm met het raam dicht, de deur dicht, alle lampen aan én nog een extra filmlicht in een kleine slaapkamer. Maar het was wel erg gezellig en het gezin was enorm gastvrij! We mochten gaan en staan waar we wilden, we hebben de hele boel overhoop gezet, de gang lag vol met onze rotzooi (vijf grote tassen/koffers) , de moeder bleef langer ook al had ze gitaarles en ze had zelfs eten voor ons besteld! Deze middag deed me een beetje denken aan de fotosessie die ik ooit bij een geemigreerd gezin uit Ecuador in Spanje heb gemaakt. Daar waren ze ook zo enorm gastvrij, mocht ik ook mee eten en echt een beetje aan hun leven proeven.

Morgen wat minder spectaculair: langs Sodaproducties op kantoor om daar nog een kort interviewtje te houden...