SnoopS' hoekje

No puedo creer mis ojos...

Tuesday, March 29, 2005

WOEHOEI!

Af en toe heb je een beetje geluk nodig in deze rare tijden vol hoofdelijke problemen. En wel... hier is het!
Ik ga naar Madrid!!!
(zéééér waarschijnlijk, ff indekken)
Het is dan wel een half jaar later en er zitten stiekem toch wel een paar onlosmakelijke haken en ogen aan, maar dat moet ik na Spanje maar weer uitzoeken! Het mag, het kan, Spaans kan ik waarschijnlijk vanaf september opnieuw gaan volgen, kortom: het is voor de bakker! (en voor Maartje natuurlijk!)

Daar mag wel even op gedronken worden...

Friday, March 25, 2005

Adíos españa?!

En daar lag ik dan, op de natte straatstenen, totaal geen idee hebbend wie ik was, waar ik was en wat ik ging doen. Misschien had ik m'n ogen wel open en heb ik wel iets gezegd, maar het eerste moment wat me bij is gebleven is zittend op de stoeprand, nadenkend waar ik ook alweer woonde. Ik had werkelijk geen idee.

En die val die ik daarvoor heb gehad heeft nu nog grote gevolgen. Studeren is niet meer zo makkelijk als 't was, of beter gezegd: lukt voor geen meter. Ik moet weer op regelmatige tijden gaan slapen en veel slapen. Ik heb een boel dingen opgegeven om wel m'n studie (SPAANS :)) te kunnen halen, maar heb inmiddels ontdekt dat 't niet zo werkt als je in mijn situatie zit. Ik moet namelijk veel ontspannen, en studeren valt daar niet echt onder. Dus volgend blok maar eens een vak minder volgen, geen Spaans meer, waardoor ik in september ook niet naar Spanje kan. Gelukkig is er alweer een alternatief plan, om een half jaartje later naar Spanje te gaan... Nu maar hopen dat dat ook nog kan binnen de regelingen. 't Blijft spannend...

Monday, March 14, 2005

De kater komt later...

Vakanties zijn er vaak voor om uit te rusten, maar soms wordt er weinig gerust op vakantie. Zoals op deze vakantie. Nog vermoeider dan ik al was voordat ik op vakantie ging. Ik zit hier nu met gigawallen onder m'n ogen mezelf wakker te houden, omdat ik nog naar een of andere bijeenkomst moet. En dat zelfs door een studiereis naar Praag. "Studiereis" naar Praag bedoel ik eigenlijk. Er is weinig gestudeerd en er is ook weinig studiegerelateerds gedaan en misschien dat 't daar ook wel mis ging.

Wat we dan wel gedaan hebben in Praag? Heel veel gewandeld, een studentikoze rondleiding door de stad (inclusief cafés met goedkoop bier en/of eten), een bezoek aan een blacklight theatre (wat door moet gaan voor studiegerelateerd... denk ik :), veeeel gefeest, een bezoek aan het nationaal museum en 't café aldaar, de Oscarwinnaar Million dollar baby met Tsjechische ondertiteling en de dierentuin! En dat was wel de zeer korte samenvatting van 4 geweldige dagen Praag.

En nu dan die kater. Geen goedkope etentjes meer, niet elke avond feesten, geen gezellige uurtjes in de lounge en ook even niet zoveel slappe-lach-momenten meer als in Praag. Vergeet ik nog haast dat enorme slaapgebrek door nachtelijke busreizen, uitgaan in Praag en die heerlijk krakende bedden... Met wat extra slaap de foto's maar eens afwachten, dat helpt vast tegen de kater...

Sunday, March 06, 2005

Causalidad of geen toeval...

Weer een Spaanse tekst? Nee, deze keer gaat 't meer over spaans(talig) toeval. Ontmoet jij vaak Spanjaarden, behalve eventuele vrienden en bekenden? Ik niet, kan me niet herinneren ooit Spanjaarden tegen gekomen te zijn, behalve in Spanje. Tot afgelopen zondag.

Na wat typisch gedoe van de NS (geen trein), ontmoette ik twee meisjes uit Madrid die ook onderweg naar Utrecht waren. Aangezien de trein niet echt reed heb ik daar toen hele tijd mee staan kletsen, weliswaar in het Engels (na 2 weken Spaans lukt dat nog niet zo goed), maar toch. Ook wel een paar dingetjes in 't Spaans gezegd en wat tussenwoordjes zoals "si" en "vale". Ze vonden 't wel grappig (en vonden 't knap dat ik nu al die zinnetjes wist in 't Spaans :-).

En toen ik afgelopen vrijdag onderweg was naar college, al glijdend over het ijs vanaf de bushalte, kwam ik een jonge vrouw tegen die aan me vroeg waar ze zich bevond op haar kaartje. Het kaartje stond in een toeristische gids en die gids was in 't Spaans... :-) En ineens waren de woordjes daar weer... in plaats van "Yes" zei ik een paar keer "Si" en kwam de "Vale" ook de hoek om kijken... Alsof ze aanvoelen dat ik nu ineens een paar weken Spaans kan en daarom die mensen toevallig tegen moet komen.

Ik hoop maar dat 't voortekenen zijn voor m'n buitenlandtrip, begin toch wel steeds benieuwder te worden of ik toegelaten ben in Madrid, m'n heil ergens anders mag gaan zoeken of 't moet beperken tot bezoekjes aan anderen. 't Is alleen niet echt bekend wanneer de uitslag nou precies bekend wordt gemaakt... "de eerste of tweede week van maart", daar kan je van alles onder verstaan. Dus nog maar even wat geduld opbrengen en elke dag m'n mail kijken, hopend op een mailtje van de buitenlandcoordinator....

Tuesday, March 01, 2005

Tei-toerde, mooie gedichtjes op lekkere muziek

Ik had een kaartje voor een band waarvan ik niet eens wist hoe ik de bandnaam moest uitspreken. Gelukkig was ik niet de enige met dat probleem. En soms kan er gewoon heen gaan er dan voor zorgen dat je 't daarna wél weet... :-) Het is dus zoiets als Tei-toer :)

En Tei toerde, ook langs 013 in Tilburg... en dat was een avondje genieten van mooie zinnen, gedichtjes, grappige tekstjes op lekkere muziek. De cd was de dagen ervoor regelmatig gedraaid als achtergrondmuziek. Daar doet 't ook prima dienst voor, maar eigenlijk is 'ie daar te mooi voor dankzij de mooie teksten. Alleen had ik dat toen dus nog niet door en omschreef ik de cd als "een grote brij, lekkere achtergrondmuziek, en op elkaar lijkende liedjes".

Ik vergiste me alleen een beetje... Teitur speelde een aantal liedjes van de cd, waarbij ik goed naar de teksten heb geluisterd. Mooi waren die liedjes, was de muziek, was alles, behalve als je naar 't gezicht van de goeie jongen keek. Dan moest ik denken aan Mr. Bean.... Beetje jammer, maar z'n muziek is er niet minder mooi om. Naast z'n liedjes van de cd Poetry & Aeroplanes speelde hij - samen met een (bas)gitarist en een contrabassist- ook nieuwe liedjes. Zo ook een liedje over de eigenaar van een draaimolen. Hoe krijg je het verzonnen... en dan denk je nog "dat kan nooit wat worden", maar hij weet alles zo mooi te vertellen, mooie woorden te gebruiken, mooie, kleine gedichtjes op muziek.

Ik baalde nogal toen Teitur ophield met spelen na de toegift, maar Mountaineer van J Perkin en Volcano (?) van Damien Rice maakten een boel goed. Voortaan zal ik 't niet meer hebben over een grote brij van op elkaar lijkende liedjes als ik over Teitur praat, maar over mooie zinnetjes en gedichtjes op lekkere muziek.