SnoopS' hoekje

No puedo creer mis ojos...

Wednesday, December 28, 2005

Sprookje in Kronenburger park

Hans en Grietje trekken de stoute schoenen aan en gaan erop uit. Ze lopen en lopen, langs velden en wegen, tot ze in een park een mooi huisje zien staan. En dat huisje ligt vol snoepgoed. Na de lange weg die ze al hebben afgelegd, krijgen Hans en Grietje wel trek. Dus lopen ze over het ijs naar het huisje vol snoep. "Kom maar binnen!", roept een krakerige stem.



Eenmaal aangekomen bij het huisje vertrouwen ze het niet helemaal, maar dan komt de heks naar buiten. Op haar oude puntschoenen rent ze de kinderen achterna. Maar mevrouw Heks is niet bepaald handig en struikelt over een tak. Grietje vergeet dat ze zojuist over ijs hebben gelopen en zakt in een wak. Na een redding van Hans -Grietje kan niet zwemmen- staan ze verkleumd weer op een pad. "En nu?! Waar moeten we heen?", vraagt Grietje aan Hans. Omdat Hans en Grietje bang waren de weg niet meer terug te vinden, hadden ze broodkruimels gestrooid. Jammer genoeg lopen er ook ganzen rond die ook brood lusten...



Grietje heeft net een nieuwe GPS-telefoon gekocht, dus misschien lukt het zo toch weer naar huis te keren? Maar ze heeft pech, door haar val in het water doet die het niet meer. Hans is anders ook mobiel, maar deze keer is hij z'n telefoon vergeten mee te nemen. Uiteindelijk na vele omzwervingen komen Hans en Grietje hun broodkruimels weer tegen en belanden in de grote stad...


Maar Hans en Grietje gaan nooit meer van huis zonder waterdichte GPS-telefoon...

I've been accepted

Dear Ms.,
We are glad to inform you that, in the frame of the Sócrates-Erasmus Programme, you have been accepted as an Erasmus Exchange Student at the Universidad Complutense de Madrid for Academic year 2005-2006.
We confirm you likewise the reception of your on-line printed registration containing the details related to the duration of your stay and your study area.
Your application has been registered with the number 123456.
Please, keep it as your dossier reference.
We welcome you to our University and hope you will enjoy a fruitful stay in our Institution.
Yours faithfully,

Fernando de Hipólito
European Programes Officer
Oficina Socrates/Erasmus
En dát in 't engels... wonderbaarlijk. Maar ooooh zo leuk.

Inmiddels is er ook een mail binnen over een tutor via ESN (Erasmus Student Network voor de leken ;)), maar die had ik een beetje te laat gezien (die vervelende studentenmail ook). Heb m'n reactie dus een dagje te laat ingestuurd, hoop dat 't nog kan... Iemand die me wegwijs maakt in die enorme stad zou wel voor verlichting zorgen namelijk.

Sunday, December 25, 2005

Even genieten

Even genieten van alle rust, even alle gedachtes ordenen, even buiten in de kou met een heerlijke zon, even wegdromen... kortom even weg.

En jij mag ook even dromen, denken en uitrusten bij de volgende plaatjes...








Thursday, December 22, 2005

The Rose





Some say love, it is a river
that drowns the tender reed.
Some say love, it is a razor
that leaves your soul to bleed.
Some say love, it is a hunger,
an endless aching need.
I say love, it is a flower,
and you its only seed.

It's the heart afraid of breaking
that never learns to dance.
It's the dream afraid of waking
that never takes the chance.
It's the one who won't be taken,
who cannot seem to give,
and the soul afraid of dyin'
that never learns to live.

When the night has been too lonely
and the road has been to long,
and you think that love is only
for the lucky and the strong,
just remember in the winter
far beneath the bitter snows
lies the seed that with the sun's love
in the spring becomes the rose.

Wednesday, December 21, 2005

Aftellen!

Vanaf nu hoef je geen streepjes meer op de muur te zetten om bij te kunnen houden wanneer Maartje weggaat, maar kun je gewoon op de balk op de voorpagina van deze weblog kijken. De lay-out moet er wel een beetje onder lijden, maar het is voor het goede doel ;)...

Nog 1 maand en 3 daagjes tot Madrid!

Thursday, December 15, 2005

Hyper

Hyper! Druk! Springerig! Blij! Vrolijk!
...dinsdag had ik er ook al last van, maar toen was ik er nog niet uit waar 't aan lag. Nu wel! Het is gewoon nog 1 maand en 9 dagen tot Madrid... en ik heb d'r zin in :)

Er beginnen al zoveel dingen zich te ontwikkelen richting het zuiden... zaterdag met een Madrileen gesproken, maandag m'n eerste Spaanse mailtje gestuurd, dinsdag kreeg ik een hele mail terug. M'n docente bleek ineens nog Madrilenen te kennen, die heb ik dus ook even aan 't werk gezet voor Maartje's kamerplan. Nu vertelde ze vandaag dat ik een mondeling mag doen in plaats van een eindvideo/presentatie, vanwege tijdgebrek. Ook zei ze dat een ander meisje dat ook deed, want die moest ook de 23e of 24e al weg... naar Madrid! Morgen gaat ze me aanwijzen wie 't is, zodat ik kan kennismaken en vragen of ze ook de 24e met Transavia vliegt. Zou geweldig zijn als we samen kunnen vliegen en de metro in kunnen stappen daar.

Dan nog m'n laatste Spanjeding. Net sprak een Spanjaard me aan op slsk (muziekprogramma waarbij je ook kan chatten). Dus ik voor de grap terugtypen, hij vond dat m'n Spaans helemaal niet zo slecht was (perfectamente... jaja) en heeft me nog een leuk Spaans bandje aangeraden. Ook nog even mee gepraat, dus ook m'n Spaans nog geoefend. Geweldig!

En daar word ik nou zo hyper van! Al die leuke, Spaanse dingen :)
(en da's maar goed ook, met zo'n toekomst...)

Tuesday, December 13, 2005

Huissinterklaas

Sinterklaas met m'n studentenhuis. Dat moest wel een gezellig boeltje worden! Dat is gelukt hoor... met een dobbelspelletje (gelukkig een andere dan die we elk jaar bij 't Zinkstuk doen), pepernoten, drank en een heleboel plezier. Na afloop nog even met z'n allen op de foto... Dan kun je zelf zien wat voor maffe boel 't was...

Monday, December 12, 2005

Always love en dus nie boos zijn hè

Waarschijnlijk m'n laatste concert van 2005. Waarschijnlijk, want soms zit 't leven vol verrassingen. Maar als de verrassingen uitblijven was Nada Surf in de Melkweg op 9 december m'n laatste in een hele serie concerten. En een leuke afsluiter ook nog! Na een pizzahap met Maarten en Tommie Nikki gezocht en gevonden. Tijdens 't wachten in de zaal gezellig gekletst en dat ging tijdens 't voorprogramma gewoon door. Howie Beck was namelijk niet zo boeiend, ja, leuk voor 2 liedjes, misschien thuis, als achtergrondmuziek maar niet als opwarmer voor Nada Surf. Tegen 't eind van z'n optreden kwamen Nada Surf-bandleden 'em helpen. Dat maakte alles meteen een stuk aangenamer. Nadat Howie Beck met z'n fles wijn van 't podium was verdwenen konden we weer verder kletsen.

Na een poosje wachten mochten we Nada Surf aanschouwen. Leuke band met leuke liedjes. Lekker gesprongen met Nikki, Maarten en Tommie. Heb genoten, maar heb ook gemerkt dat Nada Surf toch ergens een beetje buiten m'n straatje valt. Ik vond 't leuk, gezellig, maar niet enorm bijzonder. Toch was het leuk voor een avondje.

En die titel? Vond ik zo grappig... Tijdens Always Love wilde een jongen voor me langs, maar omdat 't al ongelooflijk druk was keek ik 'em boos aan. Toen 'ie eenmaal naast me stond fluisterde ie me in 't oor: Always love... en dus niet boos zijn hè. Toen kon ik alleen nog maar glimlachen :)

Tuesday, December 06, 2005

Showmannetje Rufus weet Paradiso stil te krijgen



Singer-songwriter Rufus Wainwright brengt voor de tweede keer dit jaar een bezoek aan Nederland. Deze telg van de muzikale familie Wainwright/McGarrigle maakt theatrale popliedjes met teksten over zijn homoseksualiteit, eenzaamheid en liefde. Zijn laatste dubbelalbum Want wordt gekenmerkt door opera-invloeden, melancholische songs en romantische literaire werkjes. Live is hij een echte showman met uitgebreide band die zorgt voor achtergrondzang, strijkers, gitaren, basgitaar, piano en drums. Zonder deze band is de sfeer veel intiemer.

Zus Martha Wainwright warmt ons op. Met haar krachtige stem wisselt ze hoge en lage tonen snel af en brengt ze Paradiso in de juiste stemming. Ze maakt liedjes in hetzelfde genre als haar broer. Als afsluiter worden we getrakteerd op een Frans lied dat Martha met veel passie en emotie zingt en waarbij ze de hele zaal in vervoering brengt.

Na veel geschreeuw en gejuich wordt de glamoureus geklede Wainwright belicht. Hij speelt gedurende het concert afwisselend solo en met band. Bij Vibrate, een lied met opera-invloeden gaat er wat mis: z’n stem breekt bij een lange uithaal en Rufus baalt zichtbaar. Wat voor show Wainwright neer kan zetten, wordt duidelijk bij Old Whore’s Diet. Dan verschijnen alle bandleden, gekleed in witte lakens, op het podium en doen een maffe dans. De zaal wordt wakker geschud, mensen op de balkons gaan massaal staan en genieten van deze grappige verschijning. Daarna wordt Rufus in blauw gewaad aan het kruis ‘genageld’ en krijgt een masker, doornenkroon en lippenstift op. Hij laat zich niet afleiden door de attributen en zingt een prachtige Gay Messiah, al staande voor z’n kruis. De show lijkt afgelopen: de band buigt en neemt afscheid. De gehele band zet zich daarna nog éénmaal in om het publiek te overdonderen met Beautiful Child. Gezamenlijk vormen ze een geluidsmuur van gitaren, waardoor dit lied zoveel meer kracht krijgt dan op cd.



Solo geeft Wainwright een heel ander soort optreden. Hij houdt ervan met familie te zingen en gelijk heeft hij, want de stemmen van zijn zussen passen heel goed bij de zijne. Martha komt het podium op, maar niet alleen voor een duet. “De piano is zo stoffig”, dus moet Martha helpen deze mee schoon te maken. Ze maken gezamenlijk grappen over het poetsen en de zaal lacht. Vervolgens zingen ze het Franstalige Nuit de la Miami, waarbij hun stemmen bijzonder goed samengaan. Ook zijn jongste halfzus Lucy blijkt gezegend met een prachtige stem. Gedrieen laten ze hun talenten horen bij One More Guy. Zonder zussen weet Wainwright het publiek te ontroeren met zijn pianospel en prachtige stem. Hij sluit het concert af in zijn uppie, in ochtendjas. Door zijn charisma doet het er totaal niet toe hoe hij gekleed gaat. Paradiso verstilt bij Pretty Things. Bij Cigarettes And Chocolate Milk begint het publiek mee te zingen, wat hij erg waardeert. Dit lied wordt zoveel mooier dan op album door de eenvoud. Na dit kunstwerkje neemt Wainwright definitief afscheid van de Amsterdamse muziektempel. Hij heeft dan twee uur en drie kwartier gespeeld. Een perfecte show waarin niets misgaat heeft de showman vanavond niet gegeven, maar de ontspannen Rufus maakt zijn foutjes goed met charisma, grappen en een show inclusief verkleedpartijtjes. Toch kan de ‘uitgeklede’ man de zaal minstens zo goed boeien met zijn intieme liedjes op piano.

Saturday, December 03, 2005

Sint moest eens gaan dichten...

en probeerde dat eens in het Spaans!

Niet dat 't goed rijmt, niet dat 't goede zinnen zijn, niet dat 't ergens op slaat, maar toch:

Sabes hablar español?
Te gusta el sol?
Entonces tienes que viajar a España,
No, ni a Alemania.
Sus hijos están ahí,
Y mucho tiempo libre tiene,
También puede hacer otras cosas,
Porque te gusta más,
Como hacer guirnaldas de flores,
O sus casa adornes.
Por eso quizá tengo que hablar en holandés,
Porque no has seguido español por un mes.


Formidable, sí?