SnoopS' hoekje

No puedo creer mis ojos...

Monday, June 26, 2006

Vijf

Vijf hele maanden in Spanje. Ok, niet in Madrid, want ik vertoefde ook in andere Spaanse steden, maar het land ben ik niet uitgeweest... zelfs niet naar Portugal, Marokko of Gibraltar. Ik wist dat ik aan zo'n periode begon, maar toch is het nog heel wat om em ook te voltooien. Om niet in de tussentijd toch 'even' naar huis te gaan. Geen dramatische heimweegevoelens, al zal ik -denk ik nu- niet snel voor langere tijd weer in het buitenland gaan wonen. Ik geloof niet dat ik graag zo'n baan heb voor een paar jaar in een ander land. Ook al kan je dan natuurlijk wel iets vaker naar huis, omdat je meer geld hebt en ook langer wegblijft. Maar nee. Vijf maanden is prima. Vijf maanden en 3 dagen om precies te zijn. Ik had nog totaal geen zin om naar huis te gaan, maar nu ik m'n koffer aan het inpakken ben (of beter: alles aan 't uitladen en opvouwen om het zo weer in te pakken) vind ik het wel ok. Ik begin er langzaam klaar voor te worden. Niet alleen in letterlijke zin, maar ook geestelijk. Die ene keer meer of minder Retiro maakt niet meer uit, bijvoorbeeld. Wat natuurlijk ook zo is. En zo geldt het eigenlijk ook voor de tapas, maar die ga ik vanavond nog wel een keertje eten als afscheid.

Dan mag je naar huis
Naar huis
Je mag naar huis
Naar huis
Ik wil naar huis
Naar huis
Ik wil naar huis
Naar huis
(nouja, een beetje dan)

Acda en de Munnik - Naar huis

Friday, June 23, 2006

Donostia

M'n eerste reis alleen. Vijf dagen naar Donostia. Huh? Ging je niet naar San Sebastian? Nou, die verwarring is zelfs bij mij opgekomen toen ik bij een souvenirswinkeltje alleen maar kaarten met Donostia zag. "Ben ik al zover gelopen dat ik nu ergens anders zit (was om een berg heengelopen)?!" Maar neehoor, dat is gewoon de Baskische naam voor San Sebastian.

Over Baskenland gesproken. Ik heb me even ingelezen. Baskisch is een hele oude taal, uit de tijd van het Latijn en dus nog steeds ingebruik. Het wordt aangeleerd op scholen en universiteiten. Toen ik ooit op de website van de universiteit van Bilbao (ook in Baskenland/País Basco) keek was de hele website ook in het Baskisch en waren sommige vakken in het Baskisch. Ik begin er nu begrip voor te krijgen. De taal lijkt echt amper op het Spaans, in tegenstelling tot vele andere 'talen' in Spanje (er zijn er een stuk of 6 buiten het Castiliaans) die best wel op het Spaans lijken. Maar ja, de oorsprong ligt dan ook wel veel verder weg. Waar Latijn al niet meer 'leeft', doet Baskisch dat nog wel. In Baskenland is dan ook alles óf in het Baskisch of in twee talen. Het maakt het gebied interessant. Ook zijn er nog altijd mensen (naast de ETA) die zelfstandigheid willen. Ik heb verschillende spandoeken en zelfs een protestactie gezien. Baskenland heeft wel wat eigen wetten behouden uit de tijd dat ze zelfstandig waren, die nog steeds onder het Spaanse regime geldig zijn. Verder worden ze gewoon gelijk gezien aan de rest van Spanje.

San Sebastian zelf (ja, dat vind ik toch makkelijker dan Donostia) is vooral een badplaats. Het mag dan een stad zijn, het oude centrum is niet groot (wel mooi!) en er zijn wel 4 (!) stranden. Ook is de stad een walhalla voor surfers vanwege twee goede surfgebieden. Je moet dan ook niet raar opkijken als je de ene na de andere Australier of Nieuw-Zeelander tegenkomt.
In de tijd dat ik er was had het weer meer weg van het Nederlandse treurige weer. De eerste dag was de lucht nog blauw en scheen de zon lekker. Een graadje of 24 met een beetje wind, prima voor een badplaats. Maar op de tweede dag begon het drama. Heel de dag wolken, amper een straaltje zon én regen. En die regen is niet meer écht weggegaan de dagen erna. Af en toe stopte het even, was het een poos droog en dan begon het weer. En ik had m'n windjack en paraplu al mee naar Nederland gegeven, want ja, in Madrid regent het zelden. San Sebastian ligt verder tussen de bergen, wat een mooi gezicht geeft. Het nieuwere stadsgedeelte is ook best ok, maar er zijn niet zoveel bezienswaardigheden.

Daarom heb ik ook maar een dagje besteed aan Bilbao. Het was één van m'n reserveopties als ik niet toegelaten werd in Madrid, al zat de faculteit in San Sebastian waar ik dan heenging. Nou, ik ben blij dat ik gewoon toegelaten ben in Madrid, ik vrees dat ik me al snel zou gaan vervelen in San Sebastian en het weer is er -blijkbaar- ook niet alles. Een reisje naar Bilbao kost 70 minuten en is ongeveer de gehele tijd door de bergen. Bilbao ligt zo mogelijk nog meer in de bergen dan San Sebastian. Als je ergens in de stad staat kun je alle kanten op kijken en overal zie je bergen. Het is ook een mooie stad, met een Gran Vía (waar niet), wat leuke pleintjes, mooie gebouwen én het Guggenheimmuseum.

Waar ik voor ik naar Madrid ging nog niet zo into kunst was, heb ik nu toch al wel wat geleerd. Maar daarover misschien een andere keer, ik vond het Guggenheim in iedergeval grappig. Zeker de permanente tentoonstelling (weinig stukken, wel erg groot) was komisch. Eén hal stond vol metalen platen die rond gebogen waren, zoals het huisje van een schelp. de bovenkanten waren soms naar elkaar toegebogen en soms niet, wat blijkbaar de 'ervaring' van de kunst moest geven. Wij werden vooral dol van alle rondjes die je maakte in die slakkenhuizen.

Wij ja. In San Sebastian sliep ik met 5 anderen in een kamer in een hostel, wat een gezellige boel was. Lisa, een Amerikaans meisje is met me meegegaan naar Bilbao. En twee avonden ervoor zijn we met z'n 5en (maar Billy haakte halverwege af) uitgeweest. We hebben Spanje zien spelen in een halflege (!) kroeg onder het genot van een biertje, daarna wat gegeten om in een overvolle kroeg Australiers (daar heb je ze weer) nog wat bier weg te drinken. Dat was erg gezellig! Zomaar even een paar 'vrienden' voor een paar avonden gemaakt. Ik had alleen wel wat moeite om te wennen aan alle verschillende accenten van Engels: Lisa - Amerikaans, Aemon en Daniel - Iers (met een flink accent!) en Billy - Australier. Ik was al getraind op Amerikaans maar de andere twee varianten vielen toch niet mee.

En dan als laatste puntje (sorry voor het lange verhaal hoor!) nog mijn avondje Nederlands elftal. Na een dagje Bilbao en kennismaking met m'n nieuwe kamergenootjes (een erg gulle famliie uit Denver, USA) vond ik dat ik toch nog even voetbal moest kijken ergens. Dus ben ik erop uit gegaan, voor eten en een tent om voetbal te kijken. Dat bleek ik mooi te combineren, ik zat alleen tussen een stuk of 4 (en later 8) overenthousiaste Argentijnen! Ja, je moet soms een beetje lef hebben! Maar het was erg grappig. Ik werd een beetje raar aangekeken en moest lachen om alle "Vamos! Vamos!" "Oleeeeee!" "Aaaaaaaaah Noooooooooo!"'s. Maar ik voelde me toch wel een beetje stoer toen ik daar na de wedstrijd (gelijkstand, dat scheelde weer het twijfelen over wel of niet juichen bij een NL-doelpunt) wegging.

En zo was de hele vakantie eigenlijk een beetje. Alleen op vakantie is best eng, maar als je openstaat voor al het nieuwe is het supergezellig. Ik heb ook met niemand ruzie gemaakt, kon hélemaal mezelf zijn en niemand zei dat ik raar, vervelend of stom deed! Heerlijk!

Nou, nog maar even foto's voor het geheel hè ;) Edit: oh, toch even wat minder, want het is bedtijd (morgen word ik voor 8en de deur uitgezet ;)

Achtergrond naar voren part 4 en 5

Hier weer even twee van mijn bureaubladachtergronden. Nummer 1 heeft het niet zolang volgehouden omdat het meer aan kou doet denken, terwijl hier de mussen van het dak vallen (het is nog 35 graden buiten).

Foto 2 past dan beter. De zee in San Sebastian met bekliederde blokken erin. Er lagen ook natuurstenen, niet uitgehakt, maar ik vond deze wel fleurig zo. Al is hij niet superboeiend, dus ik ben benieuwd wanneer ik weer een nieuwe heb.

Saturday, June 17, 2006

Schiphol

Ok, verheugen doe ik ook, schreef ik in m'n vorige post. Verheugen op de eerste twee weken dat ik terugben vol leuke, grappige, mooie activiteiten. Verhuizen, Elbow, sollicitatiegesprekken, bedanketentje, toeristje spelen, verjaardag vieren en m'n echte verjaardag en tot slot nog een picknick in het Vondelpark. Nou, een boel om me op te verheugen!

Maar het begint al met Schiphol over 10 dagen. Ik kom namelijk op 27 juni rond 16 uur met Transavia aan op Schiphol (voor als je 't niet meer wist). Marjolein, Nikki en Maarten hebben een ontvangstcomité gevormd om me welkom te zwaaien. Als je zin hebt om je handen ook weer eens een te laten wapperen of 't leuk vindt een van de eersten te zijn die me weer ziet op Hollandse grond ;)... je weet nu waar je moet zijn. :P

Friday, June 16, 2006

Zwerf'on deel II

Stel dat het je gaat lukken
En je geeft de stad je rug
Moet je dan weten waar je heen gaat?

En wanneer kom je dan terug?

Want je droomde van vertrekken
En je sprak van nergens heen
Kun je missen wat je achter laat?
Kun je eigenlijk wel alleen?


Zwerf'on Deel twee. Het zwerven begint weer, de sleutels lever ik morgen in, nog één nachtje in m'n eigen bed in m'n eigen kamer waar ik dan precies 4 maanden heb gewoond. Zoals ik ooit in Madrid begon, levend in een hostel, zo eindig ik m'n periode hier nu ook ongeveer. Slapend bij m'n broer, in hostels in San Sebastian en Salamanca en de laatste twee nachtjes in Melissa's kamer. Dan ben ik weer heel even 'thuis' voor ik naar m'n volgende thuis ga: Nederland. Het zwerven is ook weer echt zwerven, want ik was een beetje laat met het hostel boeken in San Sebastian, waardoor ik intern een keer moet verhuizen en zaterdagavond geen bed heb. Dus nu blijf ik een dagje langer in Madrid. Ga ik eindelijk Reina Sofía of Prado nog zien.

Afsluiter Salamanca is wel mooi symbolisch, aangezien die stad er ooit voor zorgde dat ik besloot dat ik in Spanje ('t liefst Salamanca) wilde studeren. Plannen wijzigden en het werd Madrid, maar Spanje bleef. En ik ben gegaan. Nog belangrijker: Ik heb enorm genoten. En ik geniet nog. En ik ga proberen ook van m'n reisjes die ik alleen maak te genieten. En ondertussen me ook te verheugen op wat komen gaat: iedereen weer zien. Want 5 maanden niet naar huis is toch best een tijdje. Maar daar tik ik misschien nog wel over vanuit een of ander hostel. Nu nog even verder genieten!

Want het maakt niet uit wat je gisteren deed
Het gaat om dat wat je morgen pas weet

Zwerf'on

Tuesday, June 13, 2006

Magic Dutch Pancakes of Maartje

Maartje's magische pannenkoeken. Een fenomeen. Dat magische valt mee, maar voor m'n Amerikaanse huisgenoten zijn ze erg magisch. En dan is het heerlijk hier te wonen. Oh, wat ga ik dat missen. Melissa en Stephanie die om m'n pannenkoeken smeken, de kaas heerlijk vinden en het nog altijd grappig vinden wat wij Nederlanders allemaal op pannenkoeken doen.

Vanavond vroeg Stephanie wat een pannenkoek in een pannenkoekenrestaurant kostte. Nou is dat alweer even geleden, maar een euro of 6 ben je altijd wel kwijt, antwoordde ik. "Zoveel???", vroeg ze en daarna: "Als we jou nou 5 euro bieden, maak je dan een pannenkoek voor ons?" Prachtig! Nou, die 5 euro hebben ze mogen houden hoor, maar Chelsea (vriendin van Stephanie) heeft wel de afwas gedaan nadat ze allebei een pannenkoek van me hadden gehad. En daarna moest ik maar eens vertellen wat er allemaal in die heerlijke, magische pannenkoeken van mij ging. Als afsluiter heb ik ze nog op een paar plakjes kaas getrakteerd en toen waren ze helemaal blij!

Heerlijk, zo'n internationaal huis met twee van die grappige, gezellige Amerikaanse meisjes! Dat zal ik straks wel gaan missen...

De laatste twee weken

Over 14 dagen ben ik onderweg naar het vliegveld of als ik heel vroeg ben sta ik er al. Gek idee hoor! Dat was het dan...

Gelukkig heb ik nu nog 14 daagjes om aan dat idee te wennen, om alles nog te doen en te zien wat nog ontbrak. Ook om de laatste dingetjes bij de universiteit te regelen, m'n fotoproject in te leveren, wat handtekeningen te verzamelen en nog een verslag (voor de UU) te schrijven. Ondertussen mag ik vast gaan bedenken waar ik nog heenwil op vakantie. En dat is dan ook meteen m'n laatste grote uitdaging hier: alleen een week op pad. Met m'n trekkersrugzakje nog een week bussen door Spanje (of Portugal, daar ben ik dus nog niet uit). Het lijkt me wel spannend, maar aangezien ik 'alleen in Madrid' ook overleefd heb verwacht ik geen al te rare dingen. En anders zal 't toch vooral heimwee zijn naar vrienden, bekenden om me heen en dat is niet zo erg, want die ga ik na die week (en 2-3 dagen) weer zien! Kan ik me daar vast op verheugen...

Terugkijken zal ik nog doen in een andere post en Granada en Marjolein's bezoek staan ook nog op de planning voor een blogje, maar eerst eens die handtekeningen van het Erasmusbureau halen.

Ohja, nog bedankt voor de vele post die mijn prikbord heeft veranderd van leeg in overvol! Maar als je nu nog wat wil versturen kun je dat beter naar het lieve land in Utrecht doen, want daar heb je meer kans dat ik het nog ga zien ;)

Monday, June 05, 2006

Fotografie studeren

Fotografie studeren is helemaal niet erg. Dat is zelfs hartstikke leuk. Wie wordt er nou niet blij van een foto als deze?
Het is alleen niet een van de belangrijkste fotografen die ik moet bestuderen, maar dat maakt niet uit. Een foto met een hoog "Aaaaaaaaaaah!"-gehalte en je zou zo zelf dat meisje willen zijn met een leuke jongen ernaast. Heerlijk, even wegdromen tijdens het studeren :-)

Friday, June 02, 2006

Pindakaaskan kan niet

Huisgenoten Melissa en Stephanie (met aanmoediging van Stephanie's vriendin) hebben me vanavond zo gek gekregen een stukje op te voeren over Pindakaaskan kan niet. Ken je dat? Dat zeiden we vroeger altijd als we vonden dat iets kon (of niet kon). Het begon met iets van:
* Dat kan wel!
- Dat kan niet!
* Dat kan echt wel!
- Dat kan niehiet!
* Theekan, koffiekan, waterkan.....
- Maar pindakaaskan kan niet.

En daar was de pindakaas! De grap begon trouwens met ameriCan en ameriCan't. Dat wij ook iets hadden met kan en kan niet. Maar na 5 x uitleggen (in zowel Nederlands als Engels, nee dat verzin ik niet) was het eindelijk een beetje duidelijk. Vooral m'n Nederlandse toneelstukje met Snoopy en Zebra maakte indruk (met daarna de vertaling). En ondertussen hadden we vooral lol. Ok, een foto om het te bewijzen...

Achtergrond naar voren, part III

Met 30 graden of meer buiten pasten de pinguins niet helemaal meer in het beeld van deze zomer. Dus die zijn vervangen door schaduwen. Gemaakt op Gran Vía, gisteren rond kwart voor 7 tijdens een wandeling naar Sol. Soms is het best goed geen metroabonnement meer te hebben. Dan loop je wat meer en zie je ook nog veel meer :)