SnoopS' hoekje

No puedo creer mis ojos...

Tuesday, February 28, 2006

Colleges

Ok, hier een saai berichtje als je niet van studeren houdt ;) Maar als je wel benieuwd bent, wat ik hier nu eigenlijk doe (behalve foto's maken, het nachtleven verkennen en mensen leren kennen) dan kan dit nog wel interessant zijn.

Afgelopen week heb ik een paar cursussen uitgeprobeerd. Uitgeprobeerd ja, want je moet kiezen op de naam van een vak en dan maar zien of 't wat is. Zo gaat 't hier altijd (volgens mij in de States ook). Je hebt vervolgens een paar weken om alles bij te wonen wat je wil, zodat je een goede keuze kan maken. Dit valt in de praktijk dan weer enigszins tegen, want ik werd nogal raar aangekeken toen ik bij het 2e college van Analisis de la imagen verscheen. De docent ging ook verder waar ze gebleven waren, maar stopte er wel na 10 minuten weer mee. Mijn kortste college tot nu toe: 1,5 uur in 10 minuten. Wist niet dat die Spanjaarden zo snel konden zijn...

Eigenlijk weet ik sinds eind vorige week al ongeveer wat ik ga doen. Ik had namelijk niet echt zin om m'n week helemaal vol te proppen met onaantrekkelijke collegenamen, dus is de keuze snel gemaakt.

Bij sociale wetenschappen ga ik doen:

Sociología de la opinión pública y comunicación ded masas (Sociologie van publieke opinie en massacommunicatie)

Een vak met een prachtige man van -ik schat- 65-70 jaar. Als ik durf ga ik een keertje vragen of ik een foto van 'em mag maken, vind 't wel een mooi gezicht, zo'n oude man die voor in de klas uit eigen werk zit voor te lezen. Dat zijn ongeveer de hoorcolleges namelijk. De onderwerpen zijn meestal wel interessant, ook al is Habermas al voorbij gekomen(!). Geen tentamen (joepie!), wel van elk thema (zijn er 10) een samenvatting schrijven (van max 1 a4) en één paper. Best ok dus... Alleen de tijd is wat minder, van 20 - 21.30 u op maandagavond en dinsdagavond.

Relaciones exteriores y política exterior de la unión europea
Ik heb werkelijk geen idee, maar het zal vast over internationale relaties en buitenlandse politiek van de Europese Unie gaan. Ben niet naar een college hiervan geweest, omdat dat na deze week alweer afgeschaft was. Ze beginnen pas echt op 13 maart. En waarom ik dit vak dan toch doe? De klas zit vol Erasmusstudenten, de docente is heel relaxed, we beginnen laat, we eindigen vroeg en het tentamen zou niet moeilijk zijn. Dat klinkt wel aantrekkelijk ;)

Sociale afvallers:
Analisis sociología del discurso, omdat de man Chinees voor me praatte, het vak saai was en we achteraf hoorden dat het ook nog een slechte professor was.
Sociología del arte y la literatura, omdat het leuk klinkt, maar ongelooflijk moeilijk is als je er totaal geen verstand van hebt. Voor het rooster was dit vak ook wel fijn geweest...

En dan mijn grote liefde hier... fotografie!
Donderdag en vrijdag ga ik fluitend naar college, want dan heb ik twee fotografievakken.

Fotografía informativa
Informatieve fotografie. Persfotografie. Nieuwsfotografie. Ik had eigenlijk liever 'theorie en techniek' gedaan, maar die werd in de eerste helft van het jaar gegeven. Achteraf valt dat best mee, want de tweede les hebben we ook een basisles fotografie gehad en dat wist ik ongeveer allemaal al uit m'n fotografieboekje. Deze cursus is gewoon geweldig! Elke donderdag hebben we praktijkles. Dan gaan we dus foto's maken met camera's van school (zijn er wel veelste weinig). En elke vrijdag hebben we theorie. We moeten een hoop oefeningen doen (praktijk dus) en de 'tentamens' zijn foto's met een bepaald doel. Foto's die op zichzelf staan, een foto bij een interview en nog twee van dit soort doelen. Op de vrijdag hebben we theorie. Best praktisch voor er naast...

Historia de la fotografía
Dit past beste mooi bij het andere vak. De geschiedenis van de fotografie, waarbij we vooral veel oude foto's bekijken. Fotografiekunstenaars en hun geschiedenis bekijken. De ontwikkeling van de camera. Maar ook persfotografie in de jaren is een onderdeel. En dat sluit dan weer perfect aan op mijn andere fotografievak. Het vak sluiten we wel af met een tentamen, maar tussendoor mag je ook zelf een les verzorgen en als je dat doet hoef je minder te leren voor het tentamen. Als je Spaans niet zo geweldig is, zoals bij mij, is dat nog best lastig, maar ik heb de uitdaging aangenomen en zal dus ook een les geven samen met een ander meisje (ook niet-Spaans). De docent mocht me volgens mij wel toen ik zei dat ik het gewoon ging proberen. Toen 'ie ontdekte dat ik uit Nederland kwam probeerde hij een Nederlandse zin te zeggen, wat overigens niet erg lukte. Na wat vogelen kwamen we er toch uit dat het over klompen ging... *zucht*

Afvallers:
Ik heb er maar één meer geprobeerd, want ik wist meteen dat 't goedzat toen ik bij m'n fotografievakken was geweest. En dat was Analisis de la imagen met het college van 1,5 uur in 10 minuten. Leuk, werken met Photoshop (was wel goed voor me geweest!) maar de docent was niet erg vriendelijk en ik werd in die 10 minuten niet veel wijzer over wat het nou precies inhield. Buiten dat mocht ik maar 2 vakken bij Comunicación Audiovisual doen.

Ohja, misschien ga ik ook nog Spaans voor sociale wetenschappers doen (klinkt stoer als je geen sociale wetenschapper bent ;). Maar het valt samen met fotografievak, dus moet ik in een niveau lager en ik denk dat dat te makkelijk is (en ik er ook geen studiepunten meer voor kan krijgen).

Monday, February 27, 2006

Dilemmaatje

Mail je een Spaanse man die Nederlands docent is op de uni in het Spaans of in het Nederlands?

Het kan natuurlijk beiden, maar het gaat over helpen bij het Nederlands instituut. Kun je dan beter laten zien dat je het Nederlands perfect beheersd of dat je ook enigszins Spaans kan (omdat dat Nederlands logisch is)?

Ik ben er nog niet uit... Hasta ahora no sé...

13 graden!

Hehe, het weer hier was bagger, regen, wind, nog meer regen, sneeuw (maar dat heb ik gemist) en best koud...

...maar Madrid herstelt zich weer! Blauwe lucht, een hele felle zon en 13 graden volgens de thermometer in de bushalte.

Ben je nu jaloers? ;)

Sunday, February 26, 2006

Na peper komt plezier

En niet alleen in het alfabet....

Zoals eerder gezegd, ik zou een paar drankjes gaan drinken op het heuglijke feit dat ik hier alweer een maand vertoef. We zijn maar meteen de uitdaging uitgegaan het nachtleven van Madrid te verkennen. Als je om 7 uur 's ochtends pas thuiskomt, mag je dan concluderen dat het gelukt is?

Tussen het weggaan met de metro om 12 uur 's nachts en het weer thuiskomen met de metro (van de volgende dag) is nog wel het een en ander gebeurd. Ik ben met Amerikaans huisgenootje Melissa erop uitgetrokken. Vanessa met haar huisgenootje Baly waren al in een bar, waar ik al eens eerder was geweest. "Ja, dat vinden we wel!".... NOT! Na een verdwaaltocht met als aanknopingspunt Irish pub O'Connels (want die wist ik wel...ook niet!) geraken we er toch. Daar ontdekten we dat Latin toch alleen ingeburgerd is in geheel Amerika (Latijns en de US), want Baley en Melissa konden alles meebleren, terwijl Vanessa en ik toekeken.

Vanessa belde een Spaanse jongen (die er toch meer uitzag als iemand van 35-40) die 'al z'n vrienden' naar een Rockbar zou komen. Dat al z'n vrienden bleek er vandaag maar eentje te zijn. In een enorm rokerig hol halfgevuld met alternatievelingen en rockmuziek (de tent deed z'n naam wel eer aan) hebben we een beetje gehangen en elkaar leren kennen. Meneer de Spanjaard blijkt Madrileen te zijn en Melissa een goede zwemster! Joepie, iemand die meer kan dan poedelen!

Volgende stop is een discotheek Black Jack (and never go back!) ofzoiets had er wel achter gekund. Veel studenten, waarschijnlijk ook veel buitenlandse, rotherrie (boemboem) en een overvolle dansvloer. Ja, een discotheek inderdaad. Niet iedereen vond 't even leuk, dus zouden we 'a little while' zien of het ons beviel en anders konden we alsnog ergens anders heen. Ergens anders heen bleek toch ineens massale vormen aan te nemen. Rijen mensen duwden zich door de mensenmassa richting wc. Uit het niets. Wat was dat nou? En toen deed het ook heel erg pijn in m'n keel, alsof ik over moest geven, maar ook weer niet. Alsof ik heel hard water nodig had, alsof ik iets teveel prik gedronken had, want het prikte in m'n keel en alsof m'n keel in brand stond. En met m'n ogen en neus ging 't ook niet zo goed meer. Maar ik was niet de enige die naar adem stond te happen en waar het niet goed mee ging. Op de wc aangekomen (waar de helft van het publiek bestond uit mannen), waterdrinkend zei een meisje: Je gaat niet dood hoor! (dat had ik ook al door) Er heeft iemand met pepperspray rondgespoten. Oh, zo voelt dat dus. :S Toen ik een beetje bijgekomen was, eens gekeken waar de rest was, want die was ik in alle haast vergeten. Die stonden er nog. Toen zijn we naar buiten gevlucht, waarbij ik iedereen weer kwijtraakte. En wat een mensenmassa. De hele discotheek was leeggestroomd, naar de wc (maar dat pastte niet meer) en naar buiten. Mensen stonden nu op elkaar gepakt buiten, in plaats van binnen. En wat verder weg van de massa stonden wat mensen elkaar te troosten (of het was huilen van de peper) en bij te komen van de schrik. Wat een nare ervaring!

We gingen naar een club waar je entree moest betalen, maar ik twijfelde of ik daar nog wel zin in had. De peper had me toch wel een beetje de lol in het uitgaan ontnomen. Toch maar naar binnen gegaan en wat blijkt... na peper komt plezier. Na een half uurtje was ik een beetje bijgekomen en langzaamaan (in een paar uur) raakte ik iedereen kwijt, behalve Melissa. Waar ze heen zijn gegaan, geen idee, dat hoor ik morgen wel. We hadden lol, we deden gek, we dansten, Gasolina (de wereldhit in Spanje die Thijs ook al eens noemde) begon ik te herkennen en Melissa werd vergezeld door een Spaanse jongen die haar leidde over de dansvloer. Ik was vooral kapstok voor haar jas, totdat een andere Spaanse jongen blijkbaar vond dat ik ook moest dansen. Geen idee wat ik gedanst heb, maar hij kon best goed leiden, waardoor het eigenlijk heel grappig was. Het was best leuk! Tussendoor even staan praten en toen nog een poos gedansd. Hij verpestte het alleen een beetje toen ie me iets te vaak "guapa" noemde en aan m'n haren begon te zitten (en die Spanjaarden zijn toch al zo touchy!). Melissa had blijkbaar ook genoeg van haar Spaanse eendagsvlieg, want die wilde ook wel naar huis. De mannen moesten blijkbaar nog wat overleggen, maar toen zijn we 'em snel gepeerd naar buiten.

De klok gaf ergens over zessen aan en ik had een heldere ingeving. De Chocolatería! Het was Melissa's eerste keer uitgaan in Madrid, dus dat moest dan maar meteen goed zijn! Onderweg nog een mafketel tegen gekomen die ons een 5 minuten weg wist te houden van de churros, door vage verhalen te vertellen over Belgie en ons een schoteltje (zo een voor onder de koffie, maar wat moet je ermee?!) te geven. Hij was een beetje aandoenlijk en dronken. Eenmaal wél in de chocolatería stonden we aan de bar, om kwart over 6 met onze churros en chocola. Het was een stuk rustiger dan vorige keer dat ik er was. Beter op vrijdag gaan dan op zaterdag dus... Weer wat geleerd!

En beter later gaan, want dan kun je ook gewoon met de metro weer naar huis. Om goed half 7 was de metro gevuld met vooral uitgaansmensen (sommige halfslapend). Gezellig! Om 7 uur lag ik lekker in bed met weer een nachtje Madrid in wakkere toestand rijker :)

Psst, wat ik nu op dit tijdstip hier nog doe achter een pc ligt trouwens meer aan m'n huisgenoten die thuiskwamen toen ik net film had gekeken en dit wilde tikken, maar we uiteindelijk nog gewoon een hele poos hebben zitten kletsen over van alles en nog wat. En ik wilde dit eerst nog even aftikken. Dus nu zal ik maar eens gaan slapen...

Friday, February 24, 2006

¡Fiesta!

Wat een feest! Ik ben alweer 1 maand in Madrid... Een maand geleden zat ik rond deze tijd in het vliegtuig, ergens boven Frankrijk (gok ik), een beetje in m'n nieuwe boek "De Zoon in Spanje" te lezen en Jack Johnson te luisteren. Ik had toen nog geen idee waar ik naar onderweg was, behalve dat het gebied Spanje (of preciezer: Madrid) heette.

Inmiddels ben ik zover dat ik weet dat je hier ook gewoon met rood over kan steken, maar ook wat nuttigere dingen, zoals de leerzaamheid van deze trip. Als iemand mij vantevoren had gezegd dat ik drie weken in een hostel had moeten 'wonen', had ik diegene vast hard uitgelachen. Dát doe je toch niet en dat hou je toch niet vol.. Nouja, dat valt dus mee. Het kan best. Als je het maar niet vantevoren weet, want dan ren je gillend weg (waarheen is alleen dan de vraag ;)). Gelukkig heb ik wel binnen deze eerste maand een mooie kamer in een leuk huis gevonden. Tapas beginnen gewoon te worden, net zoals het reizen met de metro. Ook de eettijden zijn enigszins ingeburgerd, hoewel ik de siesta gewoonlijk dan weer oversla (vandaag uitgezonderd). Het contact met Nederland is ook wat veranderd, sommige mensen spreek ik nog regelmatig, maar helaas werkt dat niet bij iedereen zo. De Spaanse talencursus is alweer even afgelopen, de gewone colleges zijn net begonnen en daarmee het 'echte' leven zoals het waarschijnlijk nog zo'n maand of 4 gaat duren. Alleen vooruitkijken doe ik liever in een andere post, aangezien ik dit meer een punt vind om even terug te kijken over de afgelopen maand.

Dat was vooral een (geestelijk) gevecht met een kamer, over je drempel heen stappen om tegen Juan en alleman Spaans te praten en mensen leren kennen. Een portie doorzettingsvermogen is daarbij wel gewenst! Gelukkig bleek dat ook in m'n koffer te zitten en kan ik er vanavond met wat anderen ééntje (of meer ;) op drinken :)

Monday, February 20, 2006

Post

Natuurlijk stuur jij ook iets leuks/gezelligs/liefs naar Maartje op haar eerste Madrileense kamer ;) Kan dat lege prikbord uit de vorige post ook eens gevuld worden.

Maartje
Glorieta de Bilbao 4, 2˚ derecha
28004 Madrid
Spanje

En die ˚ is zo'n kleine o bovenaan, omdat het segundo piso is. Ik zal vast bij de brievenbus gaan liggen om de berg post op te vangen ;)

Maartje's kamer en gemiste colleges

Op dit tijdstip had ik eigenlijk in Somosaguas (campus van uni) moeten zitten, maar met een zéér pijnlijke teen (net geopereerd aan ingegroeide teennagel) laat ik dat maar even voor wat 't is. Die operatie was overigens niet echt gepland, ik belde alleen voor een afspraak en toen moest ik ineens 15 minuten later langskomen. Maargoed, lopen wordt nu lastig, dus heb ik tijd om even wat fotootjes op het wereldwijde web te plaatsen.

Mijn Spaanse twijfelaar met Ikea-dekbed(overtrek)


















Wat moet ik met zo'n enorme kast? Zoveel spullen pasten er niet in m'n koffer hoor!
























Het oh-zo-prachtige uitzicht naar beneden vanaf mijn raam. Ik heb wel zo'n idyllisch stoffig balkonrandje, alleen is er weinig balkon, want de balkondeur is vervangen door een raam met daaronder verwarming.


















Ikea-gordijn, Ikea-lamp, Ikea-stoel, Ikea-bureau, laptop en een leeg (!) prikbord! Kunnen jullie daar niet eens snel verandering in brengen (als ik m'n postcode heb uitgevonden)? De prikkers liggen al klaar!























Afscheidskaartjes die ik kreeg voor ik wegging. Ze hebben een mooi plaatsje gekregen, net als de fotokubus en de foto met pap, mam en onze Thijs.


















En hier nog even m'n Snoopyhoekjes (had deze weblog niet ook zo'n soort naam? ;)
Links de koning van m'n bed, de oude trouwe Snoopy in pyjama.

En rechts waken een paar lieve honden op m'n nachtkastje, waaronder de grote Spaanse Snoopy.


En wat betreft die colleges die ik vandaag mis? Die zijn er morgen ook nog! En ik betwijfel of ik uberhaupt wat mis, aangezien:
- de goede man bij het eerste college (Analisis sociologia del discurso) net zo goed Chinees had kunnen brabbelen, want ik verstond er weinig van.
- hij nog wel een cursus bordschrijven kan gebruiken. Zijn krabbels waren volkomen onleesbaar!
- hij een volumeknop miste om 'em even wat harder te zetten
- je 3 examenvormen hebt bij dat vak! een theoretische paper, een praktische paper en een examen.

Ik hoop dat de andere vakken die we morgen gaan volgen leuker zijn. Voor de geinteresseerden: Sociología de la opinión pública y comunicación de masas en Sociología del arte y la literatura.
Je leest het vanzelf wel...

Sunday, February 19, 2006

Lalala... life is wonderful

Ik had deze weblogpost zo in het Engels kunnen typen na weer een avondje Engels praten. Maar laten we dat maar niet doen.

Een nieuw huis, een nieuwe kamer en Maartje geniet. Life is wonderful, om toch even wél wat Engels te gebruiken. Mijn huisgenootjes zijn supergezellig, iedereen is net zo kletserig als ik (en dát in het Spaans!) We doen allemaal hard ons best, ik denk dat het voor Spanjaarden een lachfestijn zou zijn, ons gebrabbel, maar voor ons is het best goed verstaanbaar en het enige Franse meisje dat wel goed Spaans spreekt verbetert ons af en toe.

Ik geloof dat m'n huisgenootjes Frans, Italiaans, Frans, Frans, Duits, Belgisch, Amerikaans en Spaans (huisbazin) zijn. Als ik het goed heb. Een mengeling van culturen en erg gezellig. En er komt waarschijnlijk nog een negende persoon bij, waarschijnlijk volgende maand. De huisbazin woont hier trouwens ook niet echt, ook al zei ze dat ze hier wel kwam wonen waarschijnlijk. Maargoed, we hebben een gezellig huis! En een mooi ook, maar dat ga ik later laten zien.

Vanmiddag heb ik weer gezellig bijgekletst met Vanessa (Duits meisje van Spaanse les). Ze was geloof ik wel een beetje jaloers op ons luxe huis. Daarna heb ik Jeroen opgebeld en zijn we met z'n drieen uit eten geweest bij de Chinees (en vooraf een patatas bravas bij Las Bravas, op aanraden van een stadsgenootje). Dat was iets teveel van het goede. Voor 11 euro iets van 6 gerechten, een toetje en een fles witte wijn met z'n tweeen (Jeroen had zelfs z'n eigen fles rode wijn!)... Het was errug veel! En goedkoop! En lekker! En bovendien, niet geheel onbelangrijk, erg gezellig!

Er zijn weer nieuwe plannen gesmeden om naar Malaga te gaan (ik vind alles best) waar we kunnen slapen bij de oom van Jeroen in een huis met zwembad. Dat zie ik wel zitten ;) Kortom, ik heb m'n sociale vaardigheden weer even kunnen uitoefenen en dat was gezellig!

Morgen gaan Vanessa en ik samen naar onze sociale wetenschappenvakken. Want die hebben we vanmiddag samen uitgezocht. Ik ben benieuwd of we ze kunnen vinden (op het horario-rooster stonden geen lokalen!) en of we er iets van kunnen verstaan.

Zo, dit was even een rommelige update. Als ik morgen tijd heb zet ik wat foto's van m'n kamer online, van het huis zelf heb ik nog geen foto's gemaakt, aangezien ik telkens gezellige huisgenootjes tegen kwam om mee te kletsen... Maartje vermaakt zich hier dus wel!

¡Buenas noches!

Saturday, February 18, 2006

Nieuwe schoenen

Speciaal voor mama:
Mijn nieuwe schoenen voor geen geld (nouja, bijna geen geld... 43 euro voor verantwoorde schoenen). En ik heb al 2 paar rode schoenen, maarja, voor 43 euro kan je ze moeilijk laten liggen.

En voor de rest... zoals je ziet: ik leef nog (let niet op de wallen)! En ik heb een IKEA-vloerkleedje! (en de rest van m'n kamer is ook rechtstreeks van de IKEA afkomstig)

Thursday, February 16, 2006

¿Een kamer?.. ¡¡EEN KAMER!!

Het heeft 23 dagen geduurd, het is eigenlijk veelste duur, maar toch mooi en hopelijk een thuis in de toekomst... Mijn eerste kamer in Madrid! Vandaag heb ik de sleutels in ontvangst mogen nemen en morgen ga ik verhuizen vanuit m'n logeeradres (Tieske) naar mijn nieuwe kamer naast metrostation Bilbao (gelegen in het centrale gedeelte van Madrid, een beetje boven het echte centrum). Voor alle post ;), het adres volgt nog...

Tuesday, February 14, 2006

Demonstratiecultuur

Madrid (Spanje?) heeft een demonstratiecultuur. In Nederland gaan mensen al jaren niet meer fanatiek de straat op om te zeggen dat ze het ergens niet mee eens zijn. Mensen moeten gemotiveerd worden om te komen demonstreren en dan nog kan het tegenvallen (heb ik gehoord over studentendemonstraties). Nou, hier werkt dat toch even héél anders!

In mijn ANWB-Madridboekje las ik 't al, maar het bewijs is overal te zien. De faculteit Letteren hangt vol met posters en er was vandaag een handtekeningenactie bij het metrostation van de universiteit. Wat ik begreep werd het metrogebeuren niet goed onderhouden... Dan hebben ze het in andere landen nog niet gezien.

Gisteravond klopte de tekst uit het boekje helemaal, want daarin werd Puerta del Sol (plein midden in het centrum) genoemd als één van de plekken waar vaak demonstraties zijn. Waar het nou om ging zijn we nog steeds niet uit, allerlei verschillende teksten vlogen ons om de oren. Een duidelijk beleid was er dus niet. Misschien demonstreren tegen alles?



















Mag ik dan ook even meedemonstreren tegen het kamerloze leven van sommige buitenlandse studenten? Bij deze sta ik hier met een bordje met de tekst:
¡Dáme una habitación!
(Geef mij een kamer)

Monday, February 13, 2006

Verhuizen!

Waarheen is nog even de vraag, maar ik ga verhuizen! Dus vandaag ben ik een beetje dakloos (hoewel ik nu nog in 't hostel rondhang) en ga ik een doelloze dag tegemoet (geen college, naar uni heb ik nu geen zin in met een tas vol spullen dus wordt 't een dagje hangen en lezen).

Met héél veel geluk kan ik vandaag naar m'n eigen kamertje verhuizen, met wat minder geluk slaap ik nog één (of een paar) nachtjes bij Thijs op z'n nieuwe kamer. Maar als 't goed is hoef ik vannacht niet meer in 't hostel te slapen. Wat een vooruitzicht... :)

Saturday, February 11, 2006

Alweer 40 uur spaanse les voorbij...

Erasmuscursus voorbij. Twee weken lang elke dag 4 uur dag Spaans gehad met een twintigtal andere Erasmusstudenten uit allerlei Europese landen. Leuk om mensen te leren kennen en de tweede week was ook nog erg leerzaam (de eerste vooral herhaling). Even een paar kiekjes van de docente, een paar klasgenoten (zal binnenkort even vragen bij anderen om meer foto's ;) en de omgeving.

Molena (als ik 't goed heb), onze docente Spaans


















Een paar klasgenoten die op tijd bij het college waren: Jeroen (Belgie), Henning (Duitsland), Vanessa (Duitsland) en Andrea (Denemarken)


















In de pauze hangen de meeste mensen buiten bij de kantine. Heerlijk in het zonnetje genieten van een van de hapjes die je kan kopen in de 'cafetaria'. Elke keer is 't weer een raadsel als je op de knop van de automaat drukt, aangezien we van de helft niet weten wat het is. (Je moet eerst bij automaat bestellen en met een bonnetje je bestelde etenswaar afhalen). Nog een leuke wetenswaardigheid voor de alcoholliefhebber/verslaafde: in de kantine kun je ook gewoon bier, wijn of sterke drank bestellen!! (Nee, dat heb ik nog niet uitgeprobeerd!)


















Een uitzichtje vanuit een van de lokalen waar we afgelopen week les hebben gehad. Niet enorm bijzonder, maar wel grappig. Die hoge toren is een uitkijktoren, zoals je die in zoveel steden hebt...


















Nog zo'n niet al teveel betekenend plaatje, maar wel grappig. Buiten bij de cafetaria kijk je altijd naar dit gat. Nu wilde ik wel eens weten wat er nou echt te zien is. Het lelijke uitzicht (dat donkere beneden) zal ik jullie besparen, maar deze is nog wel ok. Zeker met zo'n heerlijk zonnetje erbij! Lang leve de Spaanse winters!


















Volgende week ben ik vrij en vanaf de week erna heb ik op andere plaatsen les en niet meer in het Letterengebouw (ok, zijn er meer van, maar had gelukkig altijd in dezelfde les, want het was al lastig genoeg in één gebouw de weg te vinden). Ik dacht dat de Trans (gebouw in Utrecht) lastig was, nou, gebouw A van Letteren hier doet graag aan de competitie van lastigste gebouw mee! Ook daar is een lokaal vinden een hele zoektocht, totaal geen logica, maar dat past wel bij het gebouw en het Spaanse vind ik.

Thursday, February 09, 2006

Zwerf'on

Stel dat het je gaat lukken
En je geeft de stad je rug
Moet je dan weten waar je heen gaat?
En wanneer kom je dan terug?

Je droomde van vertrekken
En je sprak van nergens heen
Kun je missen wat je achter laat?
Kun je eigenlijk wel alleen?

Het maakt niet uit wat je gisteren deed
Het gaat om dat wat je morgen pas weet
Zwerf'on

Acda en de Munnik - Zwerf'on


Gisteravond -balend van het telefoongesprek met m'n toekomstige huisbaas- kwam dit liedje ineens voorbij in m'n muziekspeler. Ook al lijk ik nogal vast te zitten in dit hostel, eigenlijk zwerf ik maar, levend vanuit m'n koffer, nog altijd thuisloos.

En de rest van de vragen zijn ook zo treffend. Kun je missen wat je achterlaat, kun je eigenlijk wel alleen? Het eerste valt niet mee, maar het tweede ging best aardig tot ik ontdekte hoe fijn het is om je broer van het vliegveld te mogen halen. Ik heb zitten genieten tijdens de lange metrorit (een uur met 2 overstappen) van het leuke vooruitzicht dat ik tegemoet reisde.

Dan nog even wat meer duidelijkheid over m'n kamer. Ik ben er tot nu toe nog niet erg helder over geweest, omdat de situatie dat ook niet was. Ik heb al een aantal dagen een vooruitzicht van een kamer, maar dat ziet er nog altijd uit als een fatamorgana. Een kamer met allemaal nieuwe spullen in een pasgeverfd, gerenoveerd huis in Bilbao, een wijk in de centrumzone, een beetje ten noorden van alle uitgaansgelegenheden. Klinkt goed, de huurprijs klinkt beduidend minder, maar daar had ik me toen bij neergelegd. Omdat ik nog zolang moest wachten (ik zou er op z'n vroegst vandaag in kunnen) ben ik nog wel verder gaan zoeken. Ik had namelijk nog niets getekend, niets betaald wat dan ook kan betekenen dat je uiteindelijk niets krijgt. Inmiddels heb ik alweer een aantal andere kamers gezien, maar die waren óf verschrikkelijk óf de huisgenoten wilden mij niet als nieuw huisgenootje. Toen ik me gisteravond bij het idee had neergelegd van een té dure kamer in Bilbao heb ik de huisbazin eens gebeld voor wat opheldering over wanneer ik erin kon. Toen kwam ze met het nieuws dat er nog geen gas is, waardoor er geen warm water of verwarming is. Nou is dat laatste niet zo heel hard nodig, want het is hier overdag lekker warm en als je in een flat zit (niet zoals TWC in Utrecht!) is het niet zo snel koud, maar die douche... die was toch echt wel nodig. En dat gas kon maandag aangesloten zijn maar het kon ook nog tot volgende week vrijdag duren... GRRRRRR! Inmiddels begin ik een beetje hopeloos te worden van het leven uit mijn koffer. Maar een vooruitzicht van een andere kamer zit er ook nog niet in. Dus nu hoop ik maar dat m'n broer morgen een mooie kamer in 't centrum vindt met een extra matras, zodat ik daar nog een paar nachten kan kamperen. Is in iedergeval een stuk goedkoper... ook al is het nog steeds vrij thuisloos.

Acda en de Munnik hebben zó gelijk... (hoop ik maar)

Het gaat om dat wat je morgen pas weet
Zwerf'on


Dus dat doen we nog maar even...

Tuesday, February 07, 2006

Geschokt

Een berichtje uit Nederland schopte al m'n Spaanse gedachten even weg. Karin, de vriendin die nu in mijn kamer in Nederland zit, vertelde me net dat afgelopen zaterdag iemand aangerand is in de flat. Lekker, daar moet zij nog een half jaar zitten... en vervolgens moet ik daar weer naar terug. Ik hoop dat er in de tussentijd iets mee gebeurd en de man opgepakt wordt. Brrr... de rillingen lopen over m'n lijf bij zo'n bericht.

Ik hoop dat ik het hier in Spanje beter tref qua huisvesting. Zoals het er nu naar uitziet verhuis ik ergens tussen 10 en 15 februari naar de wijk Bilbao, iets ten noorden van het centrum om daar een kamer te betrekken die me veelste veel geld kost. Ondertussen probeer ik nog wat beters/goedkopers te vinden, zodat ik niet een half jaar lang kaalgeplukt wordt door m'n huisbazin. Morgen ga ik kijken naar een goedkope kamer in 't centrum, ik ben benieuwd...

Monday, February 06, 2006

Aan de msn

Papa en mama zijn aan de msn! Wie had dat ooit gedacht... Ze vinden het vast ook leuk om te chatten met hun dochter en binnenkort ook hun zoon in Madrid. Als je trouwens wil weten wat mijn broer uitspookt in Madrid (vanaf woensdag), moet je eens kijken op zijn weblog: Notiesias

Saturday, February 04, 2006

Boeken



















Verdrinken in een boek. De linker heb ik gekocht op het vliegveld in Nederland, toen ik moeite had m'n tranen weg te duwen en een boek ter afleiding zocht. Gelukt, het is een mooi boek over een verloren zoon in Spanje die op de laatste verjaardag van zijn vader ineens opduikt als verrassing. In het vliegtuig een stukje gelezen en de rest pas toen ik me een beetje eenzaam voelde 's avonds en de volgende ochtend de rest omdat ik het boek toen uit moest hebben.

Ja en toen was dat boek uit. Wat dan in Spanje? Nou, dan begin je toch gewoon in een Spaans boek! Volwassen literatuur leek me nog ietswat hooggegrepen (het moet immers nog wel enigszins ontspanning zijn en ik moet straks al aan de universitaire literatuur), dus werd het een kinderboek. En van wie kan je dan beter een kinderboek kopen dan van Roald Dahl? Gegarandeerd goed! Dus nu heb ik James y el melocotón gigante oftewel Joris en de reuzenperzik. Gisteravond had ik een lekker bedhangavondje in gedachten, maar uiteindelijk was het te gezellig in de tapasbar om weg te gaan. Een goed teken! Vandaag gaat 't wat minder en heb ik wel weer behoefte om in een boek te duiken, even te verdrinken in de wereld van Joris in plaats van met m'n eigen wereldje bezig te zijn. Dus dat ga ik vanavond na het avondeten maar doen! Ik hoop dat ik er ook iets van begrijp...

Thursday, February 02, 2006

Encuentras Argüelles (Je ontmoet Argüelles)

Vandaag was ik in Argüelles om een kamer te kijken (heb er stiekem al een vanaf half febr, maar die vind ik wel erg duur). Dit is een wijk ten noordwesten van het centrum van Madrid. Ik was er nog nooit geweest, had m'n camera bij en vond dit wel een goede gelegenheid voor een paar foto's.

Kijk even mee naar een wijk van Madrid...

De man waar de wijk naar vernoemd is:























Kijk goed en je ziet alle banken die deze wijk rijk is


















Voor iedereen die naar Madrid komt: El Corte Inglés, een soort bijenkorf in Madrid. Ik dacht dat die alleen in 't centrum zat, maar blijkbaar ook op andere plaatsen in de stad. Dit is er weer eentje... het lijkt wel een plaag!























Dan een iets boeiendere foto (vind ik zelf), een man die in het zonnetje z'n krant leest. Waarschijnlijk in zijn lunchpauze van werk. Heerlijk dat Spaanse weer!