SnoopS' hoekje

No puedo creer mis ojos...

Saturday, May 24, 2008

Ik zeg 't vast nog 100 keer...

Maar vergeet 't nu gewoon de 1e keer niet:

Greg Laswell!


Amerikaanse singersongwriter met niet al te vrolijke pianodeuntjes. Speelde afgelopen Hotel Cafe Tour (bekend hier vanwege Tom McRae) ook een paar nummers in Tivoli. Jammer genoeg was z'n cdtje allang en breed uitverkocht (zelfs de cd-r-versie).

Iemand schreef dit op Youtube bij een filmpje over hem:
Greg Laswell is already a critic's darling, and with the right marketing his second album will give him a proper shove into the mainstream. Through Toledo is an impressive collection of densely lyrical, deeply melodic indie pop that refuses to settle into predictability. Laswell — on guitar, piano, drums, and production — is clearly more than just another singer-songwriter. - Jonathan Zwickel - rhapsody.com
Aanraders: What a day (!), High and Low, Embrace me... maar de rest is zeker ook meer dan prima!

http://www.myspace.com/greglaswell

Ook prachtige teksten (Embrace me):
O wind, won't you sweep me up into the sky
So I can get a better look
At this life of mine
And pick me up and twist me
Around so I can see
Everything around me now

O won't you embrace me

O river won't take me
Out into the sea
So I can get a good look back
At the land that grounds me
and then a little further out
So I can feel alone
Much more than I have these days

O then won't you embrace me
O won't you embrace me

I figure there is time
Later on to move along
From this there is time
Enough of it for right or wrong
I figure there is time
So go easy on me
And let me stay here a while
Stay here awhile

O wind won't you take me up to the sky
I can get a good look down at this life of mine
River won't you take me out and to the sea
I can get a good look back at the land that grounds me

Land that grounds me


Of kijk gewoon even hier:
What a day (maar vind de cd-versie wel wat mooier):


Do what I can:


Embrace Me:


High and Low:


Ben er elke keer weer diep van onder de indruk...

Labels: , ,

Friday, May 09, 2008

London, baby III: De kroon op onze Londenvakantie

En het laatste deel van London, baby... m'n ervaringen in de vorm van wat aantekeningen.

Dinsdag
Alweer de laatste 'hele' dag in Londen. Gezellig ontbeten met Moskou-meisje. Na ontbijt nog even internet gecheckt of we ons extra Nizlopikaartje nog ergens kwijtkonden. Vriendin S die in Londen zit gaat immers niet (meer) mee...
Maar nee, niemand wilde!
Dan maar gewoon in actie komen.
Onze wegen scheidden al snel, bij de bushalte.
Lekker in m'n uppie door Notting hill gewandeld
Bij een exchange cd-winkel nog ff binnen gehobbeld. Veel te veel cd's, niet duur, maar toch wel kunnen laten staan
Een leuk eettentje gevonden aan 't begin van Portobello Road
Nog ff doorgelopen voor de 'markt'
Dat snel gezien hebbende op zoek naar een leuk koffietentje voor warme choco ('t had al lekker hard geregend)
Een rommelig niet-ketenachtig koffietentje binnengestapt
Rommelig bleek een statement, 't was er een puinzooi
Tosti's maken ging op diezelfde manier
De eerste tosti duurde al een kwartier, mislukte toen ook nog
Dus wachtte ik op tosti 2
Was ondertussen al te laat voor afspraak met S, dus gesmst dat ik 15 min later was
Toen snel tosti naar binnen gewerkt
Lekker met kaas geknoeid
Terugweg verdwaald bij de Moscow Road en St Petersburgroad die niet op MIJN kaart stonden
En meteen uitgevonden dat ik als we met z'n 2en zijn ook beter moet opletten!
Uiteindelijk wilde aardige man mij de weg wijzen en liep stuk met me mee
Toen geraced naar winkelcentrum, nog es 15 minuten later daar
S en vriendin waren weg
Gebeld, werd niet opgenomen
Gewacht, rondgelopen, gezocht in 't winkelcentrum, geen S & co
Alternatief plan voor de middag bedacht
Gesmst dat ik naar Brits museum zou gaan en dat ik d'r niet had gevonden
A ook gesmst, dat ik alleen op pad ging, naar British Museum
Lekker in de bus op bovenverdiep beetje rond zitten kijken, alle winkelende mensen in Oxford Street bekeken
Een jongetje die z'n plas moest doen (van z'n moeder) voor de Primark en daarna 'gezellig' verder gingen shoppen
In Brits museum tussen de Japanners en Chinesen de Egyptische wonderen (mummies) bekeken
Relaxed wat rondgesjokt en foto's gemaakt
Leuk, 'fotogeniek' gebouw. Kun je van alles mee.
Even geinformeerd voor de high tea, dat was A's idee nl: samen high tea-en! (en dat ging niet met S & co, want die hadden daar geen geld voor, toch een 'voordeel' van dit gedoe)
Langs de Paaseilandman. Gek om die hier op een stuk kunstof in een museum te zien staan. Die hoort op Paaseiland. Maar ook wel weer bijzonder, dat ik die heb gezien zonder op Paaseiland te zijn (want = duur!)
Verder nog wat Azteken-dingen
Kan nog wel een paar keer terug om de rest te zien ;-)
Toen in restaurantje bijgekomen, wachtend op A.
De heeeeeerlijkste scones verorberd
En uit proberen te vogelen wat er op de sandwiches zat
't Was bijna sluitingstijd, dus alle overige scones kwamen nog voorbij. Zouden ze die weggooien? We lustten er eigenlijk nog wel een paar ;-)
Daarna nog een fotografierondje gemaakt tot we uit 't museum gejaagd werden
Beveiligingsman was toch aardig, want we mochten even blijven staan (t regende) om uit te zoeken hoe we moesten lopen en vervolgens ging hij 't zelf maar uitleggen
Maar we liepen verkeerd
Met de bus door de stromende regen naar de buurt van Union Chapel (Islington)
Precies bij de goede halte eruit, op de gok! Goed van ons!
Al vrij snel mochten we naar binnen... gelukkig, want 't druppelde lekker
Geprobeerd later buiten 't extra kaartje nog te verkopen, maar mislukte
De promotiejongen van gigjunkie (?) was wel heel aardig en gezellig, dus daar beetje mee gekletst
De bewaker werd ook steeds aardiger (zat me eerst af te snauwen)
Toch maar op tijd naar binnen gegaan voor 't voorprogramma (met nog dat extra kaartje)
Gaaf voorprogramma uit Senegal met twee instrumenten die ik niet kende (artiesten die Nizlopi ontmoet hebben toen ze in Dakar waren).
Speelden later live ook een liedje samen (Last night in Dakar)
't Was een prachtige achthoekse kerk, met in alle hoeken balkon (behalve aan podiumkant)
Op podium stond nog een preekstoel, versierd met kaarsjes
Mooie glas-in-lood-ramen aan alle kanten
En een koor tegenover het podium waar je ook kon zitten
Overal camera's opgesteld, dus wie weet zien we 't ook nog ooit terug op dvd
Concert Nizlopi was geweldig! Het was vooral genieten, gezellig, sfeervol, energiek. Misschien muzikaal wat minder geweldig, maar daar heb ik niets van gemerkt. Er kwam een stortvloed aan positieve energie over me heen, vanaf 't podium en vanuit de zaal. Ik steeg weer even op, al het gedoe van die middag viel van m'n schouders.
Dit was de 'kroon' op onze Londenvakantie. Voor ons beiden ook volgens mij.

Na afloop nog even met de contrabassist staan praten en handtekening gekregen op m'n vers gekochte ExtraOrdinary EP (inclusief belofte dat ze binnenkort naar Nederland komen, '..I promise')
En nog wat rondgesjokt door de zaal
De beveiligingsmannen wilden ons snel weg hebben
We mochten nog wel ff naar 't café boven, dus dat dan maar...
Daar hingen twee mooie Nizlopi-posters maar na een gesprekje met de beveiligingsman (die ik ook al bij de voordeur had gezien en toen niet zo aardig was) zaten die in onze tas!
Na een gedeeld sapje werden we er ook daar uitgekickt
Nog even gewacht/gehoopt dat we ook Luke nog gingen ontmoeten, want we stonden ineens bij de artiesteningang toen we uit de bar kwamen (andere uitgang).
Maar 't duurde te lang, dus naar bushalte gesjokt.
Werden we er bij de eindhalte uitgegooid, was die ergens midden op een verkeersplein, met allerlei hekken eromheen!
En ondertussen STORTregenen, STORTregenen, 't water kwam alsof 't al maanden niet geregend had...
Waaaaaar moeten we heen? Ondertussen keihard lachen, want we waren in zo'n goede stemming, dus konden we wel een beetje regen + verwarring aan.
Over hek klimmen was niet echt een optie. De metro-ingangen waren toch echt aan de andere kant van het hek, aan de andere kant van de drukke weg. Maar toen... vonden we ook een tunnel die naar de metro leidde.
Waren we vlakbij uitgestapt, maar inmiddels hadden we al een hele ronde gemaakt.
En zo kwamen we toch weer terug bij ons hostel met de metro...

Woensdag
Gedag
gezegd tegen Russische kamergenoot
Tas inpakken, altijd weer zo'n gedoe, ook al neem je je voor 'em nooit uit te pakken, aan 't eind moet toch alles er weer uit, voor 't erin kan, zelfs als ie eigenlijk helemaal niet vol zat...
Voor laatste keer van 6 hoog naar benee
Lekker rustig ontbeten
Wat plannen gemaakt... mooi dagje om 't Engelse geld op te maken
Dus: op naar de boekhandels, cd-winkels en de supermarkt voor een voorraadje eten voor op de terugweg
Eerst nog even lekker in de bus zitten en al filerijdend (meer stilstaand) door Oxford Street naar Picadilly Circus
De cd-winkels die in 't LP-gidsje stonden waren allemaal verhuisd, van naam veranderd of gewoon verdwenen. En de single van Glen Hansard & Marketa Irglova (Falling Slowly) was werkelijk nergens te vinden. Stond niet eens in de computersystemen!
En de Virgin Megastore, waar ik lang geleden (februari 2004?) de Counting Crows Best Of mét bonusdvd met videoclips en Blues Run The Game kocht was gewoon verdwenen! Verdwenen! Daar zat nu wel een andere grote cdwinkel, maar die had op twee etages DEZELFDE (!) collectie. Ik dacht even dat ik verdwaald was, toen ik weer bij de pop stond, maar ik moest nog een trap naar beneden.
Maargoed. Toch wel cd's gekocht bij die 'nieuwe' Virgin Megastore (weet niet meer hoe ie nu heet)... Guillemots voor 4 pond en Kt Tunstall voor 5 pond (of andersom)
Op de terugweg een leuk metrofotografie'rondje' gehouden... voorbijrijdende metro's fotograferen, 't station fotograferen, was leuk!
Daarna nog ff langs de supermarkt voor een maaltijdsalade, fruitsalade en wat lekkers. En we kwamen precies uit qua geld.
Toen was 't wel weer zo'n beetje tijd terug te gaan naar 't hostel, onze tassen te pakken en te bedenken hoe we naar 't treinstation zouden gaan.
Omdat er allerlei metro's uitlagen (wanneer niet... het lijkt de NS wel ;-) toch maar met de bus gegaan, die kwam ook net aanrijden, dus dat kwam goed uit.
Veeeeeeel te vroeg bij 't treinstation en toen lekker mensen gekeken en bankgehangen.
Zo'n man die bijna te laat was voor de trein, ging aan alle deuren van alle perrons trekken (je moest eerst door een deur voor je met de roltrap kon). Iemand zei 'em al dat ie bij 't verkeerde perron probeerde, maar blijkbaar drong dat niet door, want hij ging vrolijk door bij andere verkeerde deuren...
Treinreis naar Brussel ging redelijk soepel, tot er een soort bommelding was en we in de middle of nowhere bleven stilstaan. Uiteindelijk door onze verkenning van 't Brusselstation op de heenweg + hard lopen toch de trein naar Rotterdam gehaald en ook nog kunnen zitten. Wow!
In Dordt Adrianne gedag gezwaaid en zelf nog even blijven zitten tot R'dam.
Eenmaal in de trein naar Utrecht even naar huis gebeld om te vragen hoe 't was met oma, maar dat was allemaal goed. Daarna nog een hele tijd met 't broertje bijgekletst en toen kwam ik alweer aan op 't eindstation.

Een heerlijke, mooie, fantastische, gezellige, leuke vakantie! En ik ben Londen ook een stuk meer gaan waarderen. En Nizlopi ook trouwens!

Labels: ,

London, baby II

Voor ik 't allemaal weer vergeet, nog een poging om wat dingen boven te halen van Londen.

Zondag
Tas ingepakt voor verhuizing naar andere hostel
Net op tijd om nog een beetje ontbijt te halen, wat een stiptheid in dit Londense hostel!
Even internetten: is m'n smsje wel aangekomen bij Steph? Dus maar een mailtje erachteraan zodat we wat af kunnen spreken
Met de metro en de benenwagen naar Astor Quest.
Op de stoep zitten al een aantal Spanjaarden (die zijn hier massaal op vakantie), de receptioniste is aardig en de sleutel van de luggage room is kwijt. Lijkt alsof dat al eeuwen zo is.
Na droppen van tas, spullen herpakken en wcbezoek op pad.
Op naar de Indische buurt
Lekker rondsjokken langs de curry's en nog meer curry's en de overheerlijk-uitziende pizza's van 10 pond
Maar uiteindelijk eten bij een goedkoop Turks marktkraampje in de overdekte 'alternatieve' markt
Daarna nog even een rondje gedaan daar, veel creatieve/handgemaakte dingen gezien zoals kleding, poppetjes, sieraden...
De Rough Trade East-cdwinkel (waar Radiohead afgelopen januari zou spelen, kwamen alleen iets teveel mensen op af, dus moest 't in een club in de buurt) met gigantisch veel cd's, relaxhoekjes, veel luisterpalen, gratis internet, wc's, koffietentje, veel muziekboeken en tijdschriften. Zo'n winkel die je ook wel in Utrecht zou willen hebben. Jammer alleen dat de cd's zo duur zijn.
Toen nog een heerlijke verse fruitshake gehaald (ananas, appel en sinaasappel geloof ik?) bij een man met een intrigerende fruitmachine (ook de niet-eetbare delen ging 't masjien in)
Door de drukte van etende en winkelende mensen gelopen
Door de puinhopen gelopen van markten (buiten) die al ongeveer klaar waren
In de regen gesjokt, vermoeid en met pijn in m'n rug
Toen verkeerd gelopen, weer langs die markten
En toen nog even naar de fotogalerie, met foto's uit Colombia
Bussen fotograferen op Picadilly Circus
Met de bus terug naar hostel
Ontdekken dat we een kamer op 6 hoog hebben, zonder lift.
Conditie blijkt toch nog niet zo slecht (maar écht goed durf ik 'em ook niet te noemen, want ik loop wel in één keer naar boven, maar sta dan ook te hijgen)
Aan de knappe, leuke receptionist die gitaar speelt (goeie combi) vragen waar we 't beste kunnen eten in de buurt.
Een Italiaans restaurant met groen interieur, nogal trendy, in die straat, hij kon niet op de naam komen...
Zizzi! Wij hebben 't gevonden. Achteraf ontdekten we dat 't een keten was en leek 't ineens toch wat minder spannend, maar heerlijk gegeten. Mijn eerste (denk ik) Calzonepizza. En wel een van de beste pizza's die ik ooit gegeten heb! Zowel vanwege de pizza zelf ('mals', niet met te harde korstjes, niet niet-gaar, maar gewoon erg lekker) als om de vulling (rucola, geitenkaas, pijnboompitjes, paprika, aubergine en nog wat?)
Die Calzone-pizza's zijn altijd met zoveel vlees (meestal 2 varianten) en ik hou helemaal niet van veel vlees! Dus deze vega-variant was een mooie uitkomst.
Daar lekker lang gezeten, gekletst over de gewoontes van Italianen.
Toen ook nog toetje gegeten: chocolademousse-taart met soort chocoladeboterkoek eronder. Heftig!
Toen naar huis gesjokt en weer de 6 etages beklommen.
Daar troffen we 2 Canadezen (een stelletje) aan die hun tas aan 't inpakken waren.
Gesprek gehad over Patrick Watson, Canada, Nederland, (andere Canadese) muziek, subsidies voor muzikanten en wat zij deden/waar ze woonden etc. Erg gezellig!

Maandag
Na een beetje een laat, maar lekker ontbijt aan de dag begonnen
't Lijkt nog steeds redelijk goed weer, dus parkendag!
In eerste park (Kensington Gardens, stukje bij Hyde Park) komt 't water meteen met bakken uit de lucht
Toen vrolijke muziek op (Nizlopi) om de sjagrijnige regen weg te jagen
Hyde Park is heerlijk relaxed
Leuke strandstoeltjes
Veel hardlopers
Vreemde vogels
Princess Diana memorial kunstwerk, een soort cirkel/ovaal gevuld met water
Klinkt beetje vreemd en saai, maar was best ok
En er rende een grappig jongetje rond
Waar zullen we een hapje eten? Restaurant in Hyde park waar we langs kwamen werd afgekeurd
Volgende restaurantje in park zag 't eten er ook niet echt lekker uit
Toen onze wandeltocht vervolgd
Stonden nog paar eettentjes in onze gidsjes
Allemaal duur, leek 't. Eentje leek wel ok, maar toch nog ff verder kijken.
Hele dure buurt afgelopen, ergens goedkope broodjes gevonden, gingen we zitten, waren ze op de kaart 2x zo duur als bij 't afhalen!
Toen toch maar terug naar dat ok-tentje
Daar heerlijk gegeten (we mochten zelf 't broodje bij 't beleg uitkiezen toen ze 't niet precies bleek te hebben zoals op de kaart stond) voor een goede prijs
Kopje thee erbij
Kranten erbij (The Times, The Sun en nog een roddelachtige krant)
The Times bleek toch meer 'roddelinfo' te weten over de gruwelijke Oostenrijkse zaak dan de andere twee kranten
Echt heerlijk bijgekomen daar
Toen door weer wat kleine en grote parken, met veel hardlopers en voorbijcrossende auto's (leuk fotografieprojectje) naar Trafalgar Square
Was trouwens ook weer een of andere Diana-wandeling
A: "Wat doen al die mensen daar toch bij dat verkeerslicht?"
M: "Oh, ze zullen zo wel oversteken"
Maar toen we een rondje hadden gemaakt over 't plein en bedachten waar we heen zouden gaan stonden ze er nog. Ik ben wel in voor een beetje sensatie en zeg dat ik even wil kijken. Dus gaan we erheen en blijven we kijken, wachten tot er iets gebeurt.
Man in legerkleding en sjerp (?) om staat naast vrouw in blousje op dak van kerk. Vrouw gaat zelfs nog een keer met d'r benen over de rand bungelen. Brrr!
Ondertussen staat er beneden een hele menigte, een bewaker, komt er steeds meer politie bij en staat er een luxe auto met een (familie)wapen op 't dak
Dát moet wel voor iemand belangrijks zijn
En inderdaad... na 15 simpele zielen (?) te hebben gefotografeerd alsof ze BE (Bekende Engelsen) waren (misschien was dat ook wel zo :P) kwam 't...
Prins Charles en Camilla liepen de trap van de kerk af,
stapten in de auto,
en we waren in de tussentijd precies zó verhuisd dat de auto recht voor onze neus langsreed en we ook daar nog even een fotootje van konden schieten
Toch grappig, een koninklijke 'ontmoeting' tijdens je vakantie
Jammer dat er niets gebeurde, we waren zo'n beetje de enigen met spiegelreflex in de hand
Daarna nog stuk gelopen, langs iets waar wachten stonden (weet naam van gebouw niet meer)
en naar Westminster Abbey (van een afstandje) en de Big Ben
Verder overdag oo knog even langs Buckingham Palace gerend. Dus al met al wel beetje toeristisch dagje
Toen met de bus naar 't hostel, even bijkomen op de 6e en toen naar de pub die de leuke receptionist ook nog aangeraden had de dag ervoor
Daar hamburger met friet gegeten en spongecake (?) met toffee-laagje iig (weet naam niet meer) als toetje gedeeld
Toen Steph gezien bij 't winkelcentrum aan de overkant, meegenomen naar de kroeg en daar met z'n vieren en later vijven aan tafel zitten kletsen.
Gek om een vriendin na een half jaar intensief te zien (huisgenoot in Madrid) 2 jaar niet te zien en dan ineens dus weer mee af te spreken in 't café
Ze was erg blij met de pepernoten en stroopwafels en die stroopwafels gingen er (diezelfde avond) al in als koek!
Van die pub naar andere pub in dezelfde buurt verhuisd
Die bleek na 1 drankje alweer te gaan sluiten
Stomme 11 uur-sluitingstijden ook
En toen ging de Londen-gang weer terug naar hun appartement
Wij terug naar 't hostel om weer een nieuwe kamergenoot te verwelkomen, uit Moskou, taalwonder en Engelandliefhebber. Tot 2 uur 's nachst mee zitten kletsen...
Met S & vriendin van S voor volgende dag afgesproken samen dagje op te trekken (zonder A, die gunde me wat quality time met S)
En hoe dat is gegaan... kun je hopelijk snel lezen!

Labels: ,

Wednesday, May 07, 2008

Op hoeveel sociale netwerken ben jij te vinden?

Nadat ik vanavond even met TravBuddy heb zitten spelen (of hoe de site ook heet), bedacht ik me ineens dat ik wel op kweet niet hoeveel plekken te vinden ben op internet. Raar eigenlijk!
...gelukkig heb ik nooit een CU2-pagina gehad ;-). Da's alvast een hele slechte minder.

Op hoeveel/welke sociale netwerksites ben jij te vinden?
(Hier: Hyves, Myspace, Last.fm, Facebook, die Travbuddy dus en dat was 't gelukkig wel (denk ik)... maar is ook meer dan genoeg!)

Sunday, May 04, 2008

Latin Sunday

Niet dat iemand nog m'n blog leest, maar voor het idee:

Iemand zin om mee te gaan naar de Latin Sunday aanstaande zondag, een culturele zondag over *verrassend* Latijns-Amerika?


Heb al een tof programma bij elkaar gesprokkeld. Misschien moet ik ook maar even de tango leren dan ;-) *kuch*

Thursday, May 01, 2008

London, baby I

Vrijdag
Op trapje van de trein zitten
Fruitsalade delen terwijl je heen en weer wiebelt
Een lekkere maaltijdsalade in de trein
Moeten staan van Rotterdam tot Antwerpen....(toch?)
Wat doen toch al die mensen in de trein?
Een rolstoel moet niet naast de wc worden gepropt als het een rolstoelcoupé is...
Trein handig? Wel meteen weer vertraging bij 2 treinen...
Waarom betekent Midi in hemelsnaam zuid? Dat lijkt toch niet op elkaar!
Na 20 uur? op Brussel Midi niets meer te eten, behalve bij Sam.
Extra blij met de maaltijdsalade daarna
Zoef zoef door de tunnel, voor je het weet ben je in Engeland
Oren dicht door de snelheid, 't zelfde gevoel als dat je opstijgt met een vliegtuig
Maar meteen geinvesteerd in een weekkaart voor de metro/bus (en in de rij voor het loket)
Op zoek naar het juiste huisnummer van het hostel
Toch de andere kant op, ontdekken we na eerst de halve straat te zijn afgelopen
Mastercards doen alleen aan dollars (blijkbaar!), Rabobanken alleen aan euro's. Wij alleen aan niet-geavanceerde betaalautomaten. Dat helpt!
Receptioniste mag 'iemand' uit z'n bed gooien, nouja zijn/haar spullen dan... want wij hadden maar één bed en er lag iemand die er niet meer hoorde...
Ontdekken dat je vanaf de straat zo tot mijn bed kan lopen zonder sleutel is geen fijn idee.
Een bed waarbij je elke keer naar 't randje rolt is ook geen fijn idee.

Zaterdag
Niezen, niezen, niezen. Allergisch? Hoe kom je erbij...
In een kleine, overvolle keuken ontbijten
Dan op pad.
Pakhuizen
Onder de Thames door-tunnel
Gevoel van zeewind
Wegwaaien
Flink verbranden
Heerlijk getoast Italiaans brood met mozzerella, zongedroogde tomaatjes en parmaham op een bankje in de zon naast de rivier
Hardlopers
Stilte
Rust
Wolkenkrabbers
Financieel centrum
Op een grasheuveltje liggen
Totempaalachtig kunstwerk
Watervalletjes als versiering
Fotograferende jongen
Gratis wc's in het winkelcentrum
'Vaste' hijskranen
Spiegelende gebouwen
Een wiebelende brug
De metro boven de grond
Drukte op een niet-werkdag
Op zoek naar een pinautomaat in het financiele centrum
Controle voor wat eigenlijk?
Eten bij de Chinees, Argentijn of toch wat anders maar allemaal in tentjes met hetzelfde uiterlijk aan het water
Restaurant van Ramses
Vervelende fietsers die beter hadden kunnen lopen in plaats van telkens met hun fiets de trappen op en af en in de weg fietsen
Jongen aan de waterkant lezend met een biertje bij de hand
Wandeling langs paar grote gebouwen (vergeten wat ook alweer...), Marinemuseum en langs 't gebouw waar een bruiloft was (met de mooie trappen)
De 'berg' op met 't mooiste uitzicht over Londen
Tussen de duizenden mensen genieten van de zon
Net te laat voor het bekijken van de tijdslijn (Greenwich mean time, snap nu ook weer waar die term vandaan komt... we waren in Greenwich namelijk ;-)
't Leek wel een kunstwerk, maar 't was gewoon een zoenend stelletje en een vreemd gekleed figuur die bloemen stond te fotograferen
Hardlopers!
Eten bij Café el sol op 't hoekje in Greenwich
In Piri piri-saus zitten toch best veel pepers (wist ik veel... wel durf gehad om 't uit te proberen ;-)
De ober was een beetje gladjes
Millenniumdome is echt een gebouw waar je niet wil eten (bij één van de eettentjes die samen 1 kilometer vormen, schijnt)
Bij IndigO2 sta je binnen voor je er erg in hebt
Een fotopas krijgen is tof! M'n eerste!
Flesjes verstoppen is een koud kunstje
Goed voorbeeld (zitten) doet goed volgen
Er zijn toch een hoop leuke mannen in Londen en sommige daarvan staan in de IndigO2 (je moet toch wat tijdens 't wachten)
Andrew Bird was speciaal overgekomen voor deze gig
Hij zat met z'n hoofd vooral bij de nieuwe liedjes die ie aan 't opnemen was en waarvan hij er ook een aantal liet horen
Gelukkig ook wel een aantal nummers die ik wél kende voorbij horen komen
Loney, dear was grappig, maar niet heel bijzonder
Wel setlist van Loney, dear gescoord na afloop
In dé bus zitten die niet rijdt, in het donker, met hele boze mensen
En stiekem zelf maar de hele tijd glimlachen, want het was zo vermakelijk en we waren zo moe
Heen en weer rennen tussen twee bussen
Niet snappen waarom je maar niet door de metropoortjes komt (maar 't kwam goed...)
Moe, maar voldaan van deze volle dag in bed vallen

Morgen misschien meer.

Labels: ,

Tussenstand

Tussenstand. Londen heeft ook wel even geholpen.

Pas gekocht voor Zuid-Amerika:
2 paar nieuwe wandelsokken (met dank aan m'n stage)
één lange thermo-broek
één thermo-shirt met korte mouwen
één paar 'gewone' schoenen
blousje met korte mouwen (ook voor nu hoor...)
camera-band (ook voor nu...)

Goedgekeurd op Londenvakantie:
Moneybelt (goedgekeurd bij Londen-test ;-)
Oordoppen (misschien nog wel ff een pakje bijkopen)
Zakjes met bijna-waterdichte sluiting, handig! (zelfs als je ze niet dichtdoet)

Al klaar voor Zuid-Amerika:
thermo-shirt met lange mouwen
m'n eigen wandelschoenen A-B (waren goed, ook voor incatrail)
een stapel leesboeken die ik weg kan gooien als ik ze uit heb
een 'Geluks'viva die over was in de bieb, wie weet brengt 't nog wat...
eerste reeks inentingen, nog één bezoek te gaan voor ik wegga

Nog zoeken:
Beter nachtlampje, geleende is te zwaar/groot, m'n eigen te ingewikkeld (krijg 'em bijna niet aan, bijna niet open, bijna niet dicht en bijna niet in de schuif) en heeft te scherpe randjes
Andere lakenzak (van zijden)
Goede reisgidsen. Heb 't belang daarvan wel weer ontdekt in Londen.
Meer sokken
Een dunne regenjas die ook echt waterdicht is (in plaats van mijn niet meer waterdichte te dikke jas), handig in combinatie met fleecevest als jas

En nog héél veel meer kopen vooral....
Zoals:
fleecevest
softgelvest
blousje met lange mouwen
snel drogende afritsbroeken
shirtjes
een 'slimme' pyjama (sportbroek + shirt die ik evt ook overdag aan kan als 't echt moet)
slaapzak
nog meer sokken
nieuwe bikini (niet per se nodig, wel leuk)
kleine tandpastatubetjes
opvouwbare tandenborstel
extra geheugenkaartje
schrijfboekje
goede reisgidsen
sarong/brede, lange, dunne sjaal
rugzak
zakjes om dingen bij elkaar te kunnen bewaren (zoals een lichte toilettas, een tas voor m'n opladers etc)

Nog wel een paar keer shoppen dus ;-)

Labels: