SnoopS' hoekje

No puedo creer mis ojos...

Tuesday, February 22, 2005

Goeie zin

Een gesprekje op msn ging ongeveer zo:

S: Goeie zin?
R: Gehe. Goeie zin?
S: Ja, of je goeie zin hebt...
S: Ken je dat niet?
R: Ik denk dat ik te ver van Belgie woon...:P
S: Oh... nou... of je vrolijk bent?
R: Ja wel een beetje, en jij?

Handig hoor, die interculturele communicatie tussen twee Nederlanders ;-)
Goeie (of op z'n niet-Brabants: goede) zin is toch heel normaal taalgebruik? Of heb ik weer een woord gevonden dat blijkbaar geen ABN is, terwijl het in Brabant zo gewoon was dat je 't gewoon voor ABN aanneemt. Net zoals voort, houdoe en al die andere Brabantse woorden waar ik nu niet op kan komen...

Maar een Brabander verlaat z'n brabantse woorden niet, dusseh...

ennuh, hêdde gij vandoag ook goeie zin? ;)

Monday, February 21, 2005

En español

Krijg je eerst een cursus interpersoonlijke communicatie, waarin stereotype beelden als onrealistisch worden beschouwd, moet je vervolgens een stukje schrijven over Nederlanders ;-)

Los holandeses son un poco económico. Al lado son trabajdores, pero un poco perezoso tambien. Hablan muchos idiomas extranjeros, por ejemplo alemán, inglés y francés. El holándes es unas personas formales, pero alegre tambien. Son coriñosas y sociables. También son tolerantes y simpáticos. La gente es un poco tradicional. En el sud la gente celebra carnaval.

Friday, February 18, 2005

Mysterieuze cijferverandering

Soms zit 't even heel erg mee. Dan denken ze "die arme Maartje... misschien moeten we maar eens iets liefs voor dr doen". Misschien dachten ze dat ook wel niet en was 't gewoon een foutje. Maar op een of andere mysterieuze wijze is een cijfer voor een tentamen ineens verhoogd. Niet dat de verhoging zo geweldig was (een half puntje), maar het verschil was wel vrij essentieel.

Stressen omdat je een toets, een presentatie en een inhaaltentamen hebt, of dat alles zonder dat tentamen, lijkt me wel een geweldige verandering! En blijkbaar vonden ze toch dat ik 't verdiende... geen herkansing! Woei!

Wednesday, February 16, 2005

'n Geweldige Loesje

Loesje heeft soms geweldige teksten, waar je hard om kan lachen. En da's goed voor 't humeur :P. Daarom heb ik ook een Loesje-scheurkalender en bij gister stond er:

Mocht deze liefdesverklaring jouw afwijzing gekruist hebben, verzoek ik je deze als niet verzonden te beschouwen

:o)

Monday, February 14, 2005

Spaans benauwd - part II

Sommige mensen hebben het talent om altijd alles op het laatste nippertje te doen. Ik ben ook zo'n 'trotse' eigenaar. Lekker gestresst tot 's avonds laat (sorry, aan nachtwerk doe ik dan toch niet mee) aan verslagen, opdrachten of tentamens zitten komt wel 'ns voor. Om maar niet te zeggen met de regelmaat. En toch... 'alles komt altijd goed' werkt hier nog altijd bij!

Vandaag m'n aanmeldingspapieren voor Madrid (en twee andere steden) ingeleverd. Nadat ik gisteren laat naar bed ben gegaan en vanochtend weer vroeg uit de veren was, omdat 't nog niet klaar was. Maar nu is het toch écht ingeleverd en nu mag ik de dagen gaan aftellen tot halfweg maart. Spannend!

't Dondert en 't bliksemt en 't regent meters bier...

Als ik zeg: Brabantse gekheid, verklede mensen, foute carnavalskrakers, bier, héél véél bier en springen, hossen en andere manieren van gek doen, dan roep jij toch meteen: "Carnaval!"... Toch??

Deze keer was er sprake van een lichtelijk vertraagde carnaval, afgelopen zaterdag in Eindhoven. Het enige wat ontbrak was de optocht, maar misschien dat alle gek geklede mensen samen al wel een optocht op zich waren...

Ik heb in iedergeval carnaval even ingehaald door een heel gezellig feestje te bouwen. Het voelde gewoon net als carnaval, met een stel vrienden en bier gek doen op foute carnavalskrakers en de 'goeie' carnavalshits zoals I will survive en 't Dondert en 't bliksemt... Heerlijk! :-) Dusseh... wie zegt nog dat je alleen kan carnavallen als 't carnaval is? Probeer 't ook eens op een andere dag in 't jaar ;)

Friday, February 11, 2005

Wegdromen

Dromen doe je tijdens je slaap in bed. Dagdromen overkomen je bij een college. Wegdromen mag bij een heerlijke feel-good movie of liefklinkende muziek. En ik ben een talent, ik beheers alledrie perfect! Nouja, voor zover het te beheersen is dan.

Dromen zijn rare 'dingen', als je ze enigszins hebt weten te onthouden word je vaak verward wakker. De gedachtes "Was het echt?" of "Hoe kom ik dáár nou weer bij?" komen vaak naar boven. Heel interessant hoe je je onverwerkte gedachtes, je onderbewustzijn 'kwijtraakt' in je dromen, zodat je je de volgende ochtend gaat afvragen hoe je er ooit bij gekomen bent. Hoe je aan die onbewuste bewustgeworden gedachtes komt. En als je vervolgens probeert de droom te omschrijven, op te schrijven, is 'ie niet meer grijpbaar. De droom wordt te uitgebreid, delen zijn ineens 'weg' of verzin je er maar bij, omdat je het niet precies meer weet. Dan is de droom ineens weer zo onaantastbaar, je kan er wel over nadenken, maar 'em precies opschrijven lukt niet.

Dagdromen is heerlijk, even weg van de wereld, even je zorgen vergeten. Net als bij een leuke feel-goodfilm. Je maakt even plaats voor andere, vaak prettigere, gedachtes. Even niet na hoeven denken over jouw sleur, maar lekker meeleven met een man of vrouw die ook in zo'n sleur zit, maar waarvan je al weet dat 't allemaal goedkomt. Dat hij of zij aan 't einde van de film gelukkig zit te zijn met iemand anders. Perfect. Two weeks notice is daar een goed voorbeeld van ;)

En sommige muziek kan je in zo'n zelfde sfeer brengen. Heerlijk wegdromen met een liefklinkende stem op zoete gitaargeluiden. En dan lekker meezingen (zonder dat iemand er last van heeft ;)) Zoek je nog zoiets? Luister eens naar Solo (http://www.songsnsounds.com), een project van de Utrechtse J Perkin en Simon Gitzels. Maar eigenlijk passen de liedjes van Exhibit A, van diezelfde J Perkin nog veel beter bij een droombui. Heerlijk :-) Droom nog even verder...

Wednesday, February 09, 2005

Ik wou dat ik jou was

Ik wou dat ik jou was, de 'wereldhit' van 1,5 jaar terug van Veldhuis & Kemper. Voor mij wel een liedje met herinnering. Na al(?) die mislukte pogingen om m'n roze papiertje te behalen, hoorde ik dit liedje voor 't eerst als laatste voor ik wegging om opnieuw die auto in te stappen om 't deze keer wél waar te maken. En ik maakte 't waar! En ik genoot van de theaterachtige tekst, ook al had ik nog nooit van deze heren gehoord.

Maar bij het liedje bleef het niet. Gisteren zag ik in het Isala theater in Capelle aan de IJssel (leuk theatertje!) De geur van... (Veldhuis & Kemper) in de reprise. Nu ken ik ze dus alleen van "Ik wou dat ik jou was" en de rest van hun eerste cd die onder het stof in mijn kast staat. Ook niet eerder glorieuze (of rampzalige) verhalen over gehoord, dus ik was vooral benieuwd!

De nieuwsgier bleef nog even, want ze begonnen op een aparte manier. Gelukkig komt de beginscène nog vaker terug, waardoor de rode draad van het verhaal door de hele show loopt. De grappen zijn gemakkelijk, maar daarom niet minder leuk. Liefde, vreemdgaan en alleen zijn worden zeker niet onbesproken gelaten. Sommige stukjes deden me denken aan Acda en de Munnik's Herman die de sleur van het standaardleven wilde doorbreken. Remco Veldhuis en Richard Kemper hebben op hun eigen manier ook een soort Herman gecreëerd.

De pauze werd gevuld door grappen met weinig diepgang en geweldige puzzeltjes. Je scoort punten bij mij met originele (en soms ook minder originele) taalgrappen. Die punten wisten ze zeker binnen te halen met woordgrappen over auto's. Helaas is mijn geheugen (hersenschudding hè ;-)) niet zo geweldig dat ik nog een grap kan herhalen. Maar de recensie van het Leidsch Dagblad biedt uitkomst. De eerste grap, als voorbeeld van wat ze met ons wilden proberen: " Ik weet dat ik slecht schaak, maar nog veel rotterdam”. :-)

Het niet-spelen van hun eigen hit werd een aantal keren aangehaald met commentaren als "We zijn Guus Meeuwis niet die al 10 jaar op hetzelfde liedje teert." Maar tóch konden ze 't niet laten om, toen de show helemaal afgelopen was, nog een keertje Ik wou dat ik jou was te spelen. Op een cabareteske manier met onderbrekingen door van alles en nog wat en tekstveranderingen zoals "Ik wou dat ik Bruintje Beer was" kregen we 'em te horen. Dit was overigens niet het enige lied dat ze speelden, maar de meeste liedjes waren niet zo goed te verstaan. Voor zover ik 't wel kon horen, pasten ze niet altijd even goed in de verhaallijn. Daarnaast klonken veel liedjes zoals ze op cd ook zouden klinken, de theaterachtige manier die nu juist gepast is ontbrak.

Toch heb ik erg gelachen om alle misschien-wel-te-makkelijke grappen. Ze waren sterk in het vormen van een rode draad door het verhaal, wat voor sommige andere cabaretiers (zeg Acda en de Munnik) soms toch wel moeilijk blijkt. Jammer genoeg wisten ze hun liedjes minder te overtuigen, op cd klinkt het lekker, maar de songs zijn te 'poppy' voor in een theater. Wil je een leuk avondje vermaak, met een beetje diepgang maar niet té ingewikkeld en liedjes die je ook op een cd zou kunnen horen? Dan moet je Remco Veldhuis -met z'n grappige krulletjes- en de getrouwde Richard Kemper maar eens gaan zien!

Spaans benauwd

Gisteren kreeg ik het ineens Spaans benauwd. Letterlijk en figuurlijk... bijna zag ik m'n studiereisje naar Spanje van 5 maanden aan me voorbijgaan. Nu is die kans er nog steeds, maar zal 't waarschijnlijk niet meer liggen aan dat ik me niet op tijd heb kunnen aanmelden.

Twee nachten terug dacht ik er ineens aan... "misschien is Madrid wel niet via de faculteit", en jahoor... als je naar Madrid wil, gaat dat via Bureau Buitenland. En die moesten zo nodig allemaal papieren hebben die ik eerder helemaal niet nodig had! Dus gisteren in alle haast wat mailtjes rondgestuurd, gesmeekt en gehoopt op een goede afloop. Inmiddels is de aanbevelingsbrief voor mij al geschreven, mag ik vrijdag langskomen bij m'n Spaans docente (die ik nog nooit gezien heb) om m'n taalkennis op papier te zetten (hopelijk van ná de cursussen Spaans!) en mag ik vrijdag m'n vakken goed laten keuren.

Zo! Dan begint het grote avontuur toch wel steeds dichterbij te komen. Ik hoop zó dat ik naar Madrid mag, al die geweldig leuke vakken die ze daar hebben...

Ik ga nog even lekker verder dromen.... (en schrijf ondertussen een motivatiebrief en engelstalige cv)

Tuesday, February 08, 2005

Toiletten op leeftijd

Wist je dat er ook bejaarde toiletten zijn?

Ik heb 't in iedergeval vandaag ontdekt toen ik naar de wc ging in het Transitorium op de Uithof. Daar hangt in elke wc een gekleurd blaadje met de melding dat de toiletten op leeftijd zijn. Of je wel even in de gaten wil houden of ze wel doorspoelt. Zo hebben die toiletten toch nog een nuttige oude dag! En dat jij die hen kan bezorgen geeft natuurlijk helemaal een goed gevoel! ;)

Friday, February 04, 2005

Een goed begin is het...

Een nieuw jaar, een nieuwe kamer en een nieuw internethoekje! Of eigenlijk: ik schijn beloofd te hebben aan een vriendin een weblog te beginnen als zij er ook een zou beginnen. En ze heeft er eentje: http://4duckie2see.blogspot.com/ Dus bij deze heb ik ook een internethoekje!

En dan wens ik je meteen een goed, gezellig en gezond nieuw jaar! "May the best of the past year be the worst of the year to come." (Quote van Karin)
Waarom een nieuw jaar begin februari? Wie zegt dat 't jaar op 1 januari moet beginnen? En een goed begin is immers het...

Heerlijk relaxen...

Daar lig je, heerlijk ontspannen op een zacht bed. Je kan je niet meer herinneren hoe je er kwam, maar wat doet dat er eigenlijk toe? Je kunt zo comfortabel gaan liggen als je wil, met je benen omhoog, omlaag, je rugsteun plat of zo steil dat je al liggend kunt eten. Ondertussen komt om de zoveel tijd een vrouw aan je vragen hoe het met je gaat. Van al die aandacht word je haast verlegen! Als je tot de gelukkigen onder ons behoort komen er zelfs nog meer mensen langs. Ze zijn allemaal geintereseserd in je, hoe je je voelt en hoe 't met je gaat. Naast al die geinteresseerde blikken en vragen wordt het eten bij je op bed geserveerd. Wat een luxe! Het menu van vandaag? Macaroni met een bolognesesaus, salade 'Gezond' en als dessert vanillevla. Klinkt prima! Daarnaast wordt de drank meerdere malen per dag aan je luie ligbed geserveerd. Het lijkt wel een luxe hotel op een tropisch eiland! Dan mist alleen nog de zon, maar zelfs daar hebben ze iets op gevonden. Elk uur komt er iemand bij je langs die je even de zon wil laten zien. Helaas maar voor een paar seconden, maar troost je, een uur later komt ze weer voor een paar seconden langs! Zelfs op tijden dat de zon niet meer schijnt op 't tropisch eiland, mag jij toch even van de zon genieten!

Dat moet toch heerlijk zijn! Vergeet ik je haast nog te vertellen dat je, behalve te zeggen hoe 't met je gaat en wat je wil drinken, niets hoeft te doen. Ju kunt heerlijk uitrusten, lekker bijslapen of een beetje om je heen kijken! Lijkt dit je ook wel wat? Spring eens op een fiets en ga dan flink onderuit! Misschien dat iets anders ook wel helpt, maar dit alles kun je beleven met een hersenschudding in 't ziekenhuis... Heerlijk relaxen!