Vijf
Dan mag je naar huis
Naar huis
Je mag naar huis
Naar huis
Ik wil naar huis
Naar huis
Ik wil naar huis
Naar huis
(nouja, een beetje dan)
Acda en de Munnik - Naar huis
No puedo creer mis ojos...
M'n eerste reis alleen. Vijf dagen naar Donostia. Huh? Ging je niet naar San Sebastian? Nou, die verwarring is zelfs bij mij opgekomen toen ik bij een souvenirswinkeltje alleen maar kaarten met Donostia zag. "Ben ik al zover gelopen dat ik nu ergens anders zit (was om een berg heengelopen)?!" Maar neehoor, dat is gewoon de Baskische naam voor San Sebastian.
In de tijd dat ik er was had het weer meer weg van het Nederlandse treurige weer. De eerste dag was de lucht nog blauw en scheen de zon lekker. Een graadje of 24 met een beetje wind, prima voor een badplaats. Maar op de tweede dag begon het drama. Heel de dag wolken, amper een straaltje zon én regen. En die regen is niet meer écht weggegaan de dagen erna. Af en toe stopte het even, was het een poos droog en dan begon het weer. En ik had m'n windjack en paraplu al mee naar Nederland gegeven, want ja, in Madrid regent het zelden. San Sebastian ligt verder tussen de bergen, wat een mooi gezicht geeft. Het nieuwere stadsgedeelte is ook best ok, maar er zijn niet zoveel bezienswaardigheden.


Stel dat het je gaat lukkenWant je droomde van vertrekken
En je sprak van nergens heen
Kun je missen wat je achter laat?
Kun je eigenlijk wel alleen?
Zwerf'on Deel twee. Het zwerven begint weer, de sleutels lever ik morgen in, nog één nachtje in m'n eigen bed in m'n eigen kamer waar ik dan precies 4 maanden heb gewoond. Zoals ik ooit in Madrid begon, levend in een hostel, zo eindig ik m'n periode hier nu ook ongeveer. Slapend bij m'n broer, in hostels in San Sebastian en Salamanca en de laatste twee nachtjes in Melissa's kamer. Dan ben ik weer heel even 'thuis' voor ik naar m'n volgende thuis ga: Nederland. Het zwerven is ook weer echt zwerven, want ik was een beetje laat met het hostel boeken in San Sebastian, waardoor ik intern een keer moet verhuizen en zaterdagavond geen bed heb. Dus nu blijf ik een dagje langer in Madrid. Ga ik eindelijk Reina Sofía of Prado nog zien.
Afsluiter Salamanca is wel mooi symbolisch, aangezien die stad er ooit voor zorgde dat ik besloot dat ik in Spanje ('t liefst Salamanca) wilde studeren. Plannen wijzigden en het werd Madrid, maar Spanje bleef. En ik ben gegaan. Nog belangrijker: Ik heb enorm genoten. En ik geniet nog. En ik ga proberen ook van m'n reisjes die ik alleen maak te genieten. En ondertussen me ook te verheugen op wat komen gaat: iedereen weer zien. Want 5 maanden niet naar huis is toch best een tijdje. Maar daar tik ik misschien nog wel over vanuit een of ander hostel. Nu nog even verder genieten!
Het is alleen niet een van de belangrijkste fotografen die ik moet bestuderen, maar dat maakt niet uit. Een foto met een hoog "Aaaaaaaaaaah!"-gehalte en je zou zo zelf dat meisje willen zijn met een leuke jongen ernaast. Heerlijk, even wegdromen tijdens het studeren :-)
En daar was de pindakaas! De grap begon trouwens met ameriCan en ameriCan't. Dat wij ook iets hadden met kan en kan niet. Maar na 5 x uitleggen (in zowel Nederlands als Engels, nee dat verzin ik niet) was het eindelijk een beetje duidelijk. Vooral m'n Nederlandse toneelstukje met Snoopy en Zebra maakte indruk (met daarna de vertaling). En ondertussen hadden we vooral lol. Ok, een foto om het te bewijzen...